Ze waren bezig een scene op te nemen op een begraafplaats. Jill moest in een doodskist gaan liggen voor een repetitie, maar de stuntman die daarna aan de beurt zou zijn, wist dit niet.
Hij deed de deksel dicht en op slot! Jill: “Niemand wist waar ik was. Ze zochten mij wel, maar hoorden en zagen me niet. Gelukkig duurde het maar een paar minuten, maar ik was er van overtuigd dat mijn hart het zou begeven. Op een gegeven moment wilde de crew een volgende opname maken en openden daarvoor de kist: en toen zagen ze mij gelukkig.“ Later verklaarde ze dat het een van de ergste ervaringen was uit haar leven.
