Voor zijn laatste seizoen Nu we er toch zijn heeft Eddy Zoëy gekozen voor Engeland. Maar of dat nou zo'n goede keuze was...
Waarom Engeland?
"We wilden een moeilijk land. Na een seizoen of vijf in Nederland waren de mensen het zo gewend dat we meteen binnen mocht komen. En het is toch de bedoeling dat we de gastvrijheid testen. Daarom zijn we naar het buitenland gegaan. Spanje ging wonderbaarlijk goed en ook in Zweden was iedereen gastvrij. Nu wilden we ergens naartoe waarvan we zeker wisten dat het vechten zou worden. Engelsen zijn stijf en terughoudend."
Heb je gekregen wat je wilde?
"We hebben er nu drie opgenomen en we zijn toch wel een beetje in een mineurstemming geraakt. Wat je al niet moet doen voor een kopje thee. We belden soms twintig keer aan en hoorden twintig keer achter elkaar nee. Dat is nieuw. We wilden niet in herhaling vallen. Dat is dus gelukt."
Vind je het jammer dat dit het laatste seizoen is?
"Ik kan me voorstellen dat het programma door zal gaan met een nieuwe presentator. Het is geen dure vette productie. Eten en hotelkosten zijn er niet. En we halen soms belachelijk hoge kijkcijfers. Ik denk dat elke zender dit programma wel zou willen hebben."
"Zelf wil ik onderhand wel eens thuis slapen. Om een maand lang in vreemde bedden of rechtop in een kast te slapen, is leuk voor tv, maar ik had er genoeg van."
Hoeveel mensen staan er voor de grap elk jaar onaangekondigd voor jouw deur met de vraag of ze mogen blijven slapen?
"Elk jaar tig mensen. Vooral van regionale radio en tv en studentenverenigingen. Ik heb altijd leuk mee gedaan, maar mijn vrouw is nu zover dat ze de kinderen meeneemt en weggaat als het nog een keer gebeurt."
Hebben zeven seizoenen Nu we er toch zijn je nog iets geleerd over de mensheid?
"Ik heb ontdekt dat mensen mooier zijn dan iedereen denkt. Vorig jaar hebben we in de probleemwijken gedraaid en alleen maar leuke dingen meegemaakt. Turken, Marokkanen, Afghanen, ze hebben niks, maar delen alles."
"Terwijl ze niet wisten wie we waren, want ze kijken alleen maar Al Jazeera. Dat heeft me de ogen geopend. We moeten stoppen met al die negativiteit. We hebben als mens veel meer gemeen dan we verschillend zijn."
