Niet veel Nederlanders kennen hem, maar de beste man was zeventien jaar gastheer van de Tonight show, de best bekeken late night show ter wereld. En houdt het voor gezien... Was hij eigenlijk wel écht grappig?
De leukste kijktips
Wayne's World
Star Trek: Picard
Comedy op de late avond: in Nederland vaak genoeg geprobeerd, maar nooit met succes. We hebben genoeg talkshows, maar echt gelachen wordt er nooit.
Kijkers van Knevel en van den Brink worden vooral getrakteerd op een hard gelag. Telt dat ook?
In Amerika weten ze wél hoe het moet.
Daar is voor alle grote zenders rond middernacht talkshow met comedy en beroemde gasten vaste prik. En wat talkshows betreft is vooral de Tonight show ‘top of the bill’.
Zeventien jaar Leno klinkt als een eeuwigheid, maar Jay’s voorganger presenteerde het programma maar liefst 30 jaar. Johnny Carson was van 1962 tot 1992 het gezicht van de Tonight show en bij zijn afscheid was hij de meest geliefde tv-persoonlijkheid ooit.
Critici vreesden dat Leno dat succes nooit zou evenaren, maar het tegendeel bleek waar. Al is het succes hem gelukkig niet naar het hoofd gestegen. Na al die jaren Jay nog steeds wars van sterallures. Hij loopt het liefst rond in jeans en sleutelt in zijn vrije tijd aan auto’s.
Een alledaagse vent dus. Tenminste, dat zou je denken.
Maar hoe ‘alledaags’ ben je als je dertig miljoen dollar per jaar vangt voor het vertellen van grapjes?
Hoe ‘lekker gewoon’ ben je als je oldtimers verzamelt en er inmiddels genoeg hebt om een garage van 50.000 vierkante meter te vullen? Ach, het is hem gegund. Ik had het alleen op prijs gesteld als hij me eens wat vaker écht had laten lachen.
Smaken verschillen, maar de slappe lach is bij Leno ver te zoeken. De gemiddelde grap gaat als volgt: “Dick Cheney was weer in het nieuws. Het is ongelooflijk, je ziet hem de laatste tijd overal. Hij geeft speeches, verschijnt op tv… Zou hij soms denken dat ‘ie nog president is?” (…) Je ligt niet dubbel? Nee, ik ook niet. Maar geen zorgen, daar is de lachband voor!
Toch heb ik jarenlang gekeken naar Jay.
Hij was dan misschien niet zo’n grootheid als Carson of zo scherp als rivaal David Letterman (laat staan zo dynamisch als zijn opvolger Conan O’Brien). Maar Jay was er áltijd. In zeventien jaar Tonight show heeft hij er slechts twee gemist. Wie doet hem dat na?
Zijn show is deel geworden van de dagelijkse routine. Net zo’n gewoonte op de late avond, als tandenpoetsen en gorgelen. Goed, Jay was vaak net zo komisch als een stuk flosdraad, maar als je niet kon slapen deden een paar minuten Tonight show wonderen.
Volgens mij trouwens dé reden van die torenhoge kijkcijfers: snurkende kijkers zappen immers niet weg.
Voor mij is Jay die ene oom die we allemaal hebben. De oom die op verjaardagen een borrel teveel opheeft en denkt hilarisch te zijn. Hij is de enige die om zijn grappen lacht, maar als ie er niet bij zou zijn, ontbreekt er toch wat.
Ik geloof dat ik ome Jay best wel een beetje ga missen.
