Column: Komkommer-kijken

31 juli 2009 11:32 | columns | Door Televizier

Hoezo komkommertijd? Wie van sport houdt, heeft zich dankzij Wimbledon, de Tour de France of de Vierdaagse niet hoeven vervelen. Zelf geef ik er weinig om, maar al die sport op tv is wél goed voor mijn conditie: ik heb nog nooit zo n getrainde zapduim gehad!

Het hele jaar door ontkom je niet aan sport op tv. Vooral voetbal is heilig en de hele programmering moet er geregeld voor wijken.

Zo wordt De Wereld Draait Door regelmatig een half uur ingekort voor een Champions League wedstrijd. (Erg frustrerend als je geen fan bent van 22 volwassen mannen die 90 minuten achter een stuk leer aan rennen.)

Deze zomer telde gelukkig slechts één groot voetbaltoernooi: de Confederations Cup voor pan-Afrikaanse landen. Ik was direct fan. Niet omdat Uganda United versus Swahili 84 zo spannend is, maar dankzij de Confederations werd ook het afstotelijke De Zomer Draait Door dagelijks een half uur ingekort.

Waarvoor dank, koning voetbal.

Dit jaar heeft de Tour de France diepe indruk op me gemaakt. Wat me bijblijft is niet de derde plaats voor Lance Armstrong, laat staan de jammerlijke val van Kenny van Hummel. Nee, mijn Tour openbaring heeft te maken met de kijkers.

De trouwste tourfans blijken geen bezeten wielerfanaten, maar groepen bejaarden.

Het kan gewoonweg niet dat mijn oma en haar vriendinnen de enige bejaarden zijn voor wie ‘de tour’ in de middag hun leven is. Vergis je niet, de wielerwedstrijd zelf kan ze gestolen worden. Ook Mart Smeets laat hen koud, commentaar leveren kunnen ze immers zelf als de besten. En dat commentaar gaat vooral over de omgeving.

“Wát een prachtig gebied is dat Frankrijk toch eigenlijk”, mompelen ze om beurten. Al snel voelt het alsof je vast zit in een marathonaflevering van Ontdek Je Plekje… Aan het eind van de etappe is het trosje oude besjes het steevast met elkaar eens: Frankrijk is een prachtig land… maar wat jammer dat al die wielrenners het uitzicht blokkeren.

De Nijmeegse Vierdaagse is het kijkbuistoetje van iedere sportzomer. Dagelijks staat de KRO in Het gevoel van de Vierdaagse uitgebreid stil bij dit wandelfestijn. Stilstaan… Bij een wándelevenement? Ach, van die paradox lig je vast niet wakker als je vier dagen 30, 40 of 50 kilometer hebt gelopen.

Tijdens de Vierdaagse beoefenen circa 38.000 mensen samen hun sport.
Hun wat?


Inderdaad. Wandelen wordt gezien als een officiële sport. Met die logica is iedereen met twee functionerende benen al snel hard op weg een atleet te worden. Als wandelen een sport is, zet ik iedere week op weg naar de snackbar in de buurt een sportieve topprestatie neer. Met die gedachte smaakt dat in pindasaus verzopen frietje oorlog extra goed.

Nee, voor mij is de zomer vooral bedoeld ter voorbereiding op mijn favoriete sport. Ik kijk er al vanaf mei naar uit en iedere zomerdag probeer ik mijn conditie nog wat te verbeteren. Alles om eind augustus vol energie en zitvlees te beginnen aan de marathon genaamd tv-seizoen 2009/2010.

Komt die zapduim toch nog van pas!

Jef Willemsen