Maaiveld: Peter Rudolf

1 juli 2008 13:56 | columns | Door Televizier

Tegenwoordig verschijnt deze column ook op deze internetsite van Televizier en kunnen mensen reageren en ook onderwerpen aandragen. Er is een vast clubje van mensen dat vrolijk wat berichtjes zet onder mijn columns. Merkwaardig genoeg gaan ze vaak helemaal niet over de column.

Wat wel een terugkomend onderwerp in de berichtjes is, is hun gezamenlijke hekel aan Peter R. de Vries. Regelmatig word ik opgeroepen om Peter R. in mijn column af te branden. Bij deze.

Objectief gezien valt er gewoon niet veel af te branden. Hij ziet er atijd keurig uit, verspreekt zich nooit, is immer op en top goed voorbereid, vecht voor de goede zaak, namelijk het oppakken van boeven, hij neemt risico's, hij is absoluut niet bang, maakt programma's waar heel veel mensen naar kijken, hij had dit jaar bij het programma over Joran van der Sloot 7.1 miljoen kijkers (hoogste aantal kijkers voor een niet-voetbalwedstrijd), en werd wereldnieuws (12 miljoen kijkers in de VS!).

Hij laat zich in discussies nooit in het nauw drijven, baseert zich altijd op feiten. Als er nog iets als het instituut 'held' bestaat komt hij daarvoor toch in aanmerking als hij hij weer eens onverschrokken met gevaar voor eigen leven voor de camera een boef met zijn daden confronteert. Hij legde de relaties bloot van Mabel met Klaas Bruinsma, spoorde de ontvoerder van Heineken op in Paraguay, zette zich in voor de Twee van Putten.

Zijn te strakke shirtjes zijn natuurlijk gekmakend irritant, maar verraden wel een gedisciplineerd eet- drink en sportpatroon. Zijn uitstapje richting politiek was wellicht een beetje naïef, maar hij hield zich wel aan zijn afspraak dat hij bij te weinig aanhangers niet eens zou beginnen. Daad bij woord.

Je ziet Peter R. als BN'er nooit in flauwe tv-spelletjes, maar alleen in programma's waar hij in zijn eigen vakgebied iets kan bijdragen. Toen ik bij mijn programma het publiek voorlegde wie ze het liefst zouden zien verschijnen als ze op dat moment door terroristen werden gegijzeld stond Peter R. hoog op het lijstje.

Maar waarom dan toch die aversie tegen Peter R.? Ik het hier lang over nagedacht en ik kom met de volgende theorie. Het is die R. Het is die R. die zijn ijdelheid, zijn grootheidswaan, zijn frustratie, zijn mediageilheid verraadt. Door het gebruik van die R. ga je twijfelen aan zijn oprechtheid. Die totaal overbodige R. verraadt de frustratie uit zijn jeugd in het bijzonder gevonden moeten worden.

Hij kreeg bij geboorte de meest grijze naam toegewezen. Kon hij al niet uit onder de naam ‘De Vries’ werd het ook nog gecombineerd met ‘Peter’. Ik had vroeger altijd minimaal 3 Peters in de klas. Peter de Vries, Jan Jansen, Hans Bakker; daar zijn er duizenden van. De R. is feitelijk zijn artiestennaam en dat maakt hem gelijk een beetje sneu.

Hij probeert een gerespecteerd en serieus journalist te zijn, maar die R. maakt hem artiest en dat werkt in die hoedanigheid gelijk tegen hem. En hij is natuurlijk ook onuitstaanbaar ijdel en pedant. En die nasale stem. Dat volstrekte gebrek aan humor. Betweter.

Nee, sorry echt geloofwaardig afbranden lukt gewoon niet. Volgende week Patty Brard dan maar? Dat moet toch wel lukken.