Zingen op tv in talkshows is een zapmoment. Dat is algemeen bekend. Daarom zijn de liedjes bij DWDD inmiddels maximaal 1 minuut 11 seconden. Ze hebben gewoon onderzocht dat als het langer duurt dat de mensen naar een andere zender gaan.
De leukste kijktips
Second Act
Meiden die rijden
Inmiddels weet de trouwe kijker van DWDD dat de liedjes kort zijn, dus die blijft wel kijken. Terwijl ik een muziekliefhebber ben, zap ik eigenlijk meestal ook na de eerste tonen weg. Misschien omdat het geluid op tv bij muziek altijd zo ontzettend slecht is. Maar ik ben vooral allergisch voor de zangers.
Zangers op tv gaan altijd zo overdreven in de verte kijken. Ze kijken meestal niet in de camera, wat op zich wel beleefd zou zijn, nee, ze staren altijd over de camera heen in een soort onbekende verte. Ze kijken als het ware de wereld van het liedje in. Ze turen intens naar iets dat wij niet kunnen zien om de emotie uit het liedje te versterken.
Ik weet niet wie dat ooit bedacht heeft, maar vrijwel iedereen doet het. Een van de meest overtuigende in-de-verte-kijkers is Lennette van Dongen. Hoe emotioneler het lied, hoe verder en vooral hoe hoger ze kijkt. En de meest in-de-verte-kijkers vertrekken hun gezicht dan ook in een soort kramp alsof ze ter plekke het leed uit het lied opnieuw voelen, wat natuurlijk onzin is, want ze hebben dat lied al 500 keer gezongen en die emotie is er echt wel af.
Naast de in-de-verte-kijkers heb je ook de 'microfoonhappers'. De microfoonhapper knijpt meestal met twee volle handen het hele lied lang totaal overbodig in de microfoon, terwijl de schouders gespannen omhoog staan, de ogen dicht en met de mond doen alsof ze de microfoon als een hete kroket in één keer in hun mond willen steken.
Als laatste heb je de 'in-het-niks-grijpers'. Dat zijn zangers die geen raad weten met hun handen en daardoor de hele tijd bezig zijn om met hun handen iets te pakken. De mooiste 'in-het-niks-grijper' is natuurlijk Huub van der Lubbe van De Dijk. Die staat tijdens het lied een soort van fitnessoefening te doen, waar de intentie van afdruipt, het liefst ook nog gecombineerd met een soort spasme van de voet.
Hoewel ik allergisch ben voor de in-de-verte-kijkers en de microfoonhappers, kijk ik graag naar Huub, los van de muziek, die ik erg waardeer. Ik weet niet waarom. Misschien omdat Huub ook zo sympathiek is. Huub heeft Arie Boomsma-achtige kwaliteiten.
Joep van Deudekom
Extra:
- nog veel meer leuke columns van Joep van Deudekom >>
