Sofie van den Enk (30) is razende reporter in het KRO-programma De Rekenkamer. Samen met twee collega’s brengt ze verslag uit aan rekenmeester en presentator Stefan Stasse. "We zijn een soort Charlie’s Angels, maar dan anders.” Televizier vroeg Sofie naar haar nieuwe programma.
Wat krijgen we voorgeschoteld in De rekenkamer?
"We proberen te achterhalen wat iets kost. Hoe komt die prijs tot stand? Informatief, maar ook luchtig. We beginnen met z’n allen in de rekenkamer, waar we een onderwerp en beginvraag bedenken: wat kost een kat? Van de aanschaf en de kosten voor voer en de dierenarts tot de verwerking van de kattenbakvulling. Wat zijn de kosten van de dood? Van uitvaartondernemers, steenhouwers en kistenmakers tot de verzekering, grafrechten, koffie met cake en het rouwboeket. Vervolgens gaan drie van ons, onder wie ik, op onderzoek uit. Uiteindelijk komen we dan weer bij elkaar in de rekenkamer en slaat Stefan aan het rekenen."
Klinkt chic, De Rekenkamer...
"Dat is het niet echt. Het is geen kasteel ofzo. Het is gewoon een muffige kamer waar de luxaflex op half zeven hangt en waar kladblokken klaarliggen. Het gaat om het rekenen, niet om de entourage.”
Wat willen jullie bereiken met het programma?
"We willen vermaken en informeren. Misschien word je je door het programma meer bewust van bepaalde zaken. Alerter. Dat heb ik bijvoorbeeld met de Keuringsdienst Van waarde. Als ik daar een aflevering van heb gezien, ben ik kritischer in de supermarkt, kijk ik goed naar etiketten. Hoezo vernieuwde formule? Wat is er nieuw dan?"
Ben jij een kritische consument?
"Als er een rekening binnenkomt, kijk ik vaak eerst naar het bedrag onder de streep. Meestal zie ik de optelsom erboven of op de achterkant niet eens. Ik ga ervan uit dat het klopt en betaal netjes.”
Dus je geeft makkelijk geld uit?
"Nou nee. Rekeningen zijn geen probleem en als ik een cadeau voor anderen moet kopen, doe ik dat met alle plezier, maar voor mezelf vind ik het zonde. Ik heb zes jaar gestudeerd en heb al die tijd nul komma nul kleding gekocht. Ik ga niet voor m’n lol shoppen. Laatst had ik een winterjas en een handtas nodig. In de winkel twijfelde ik. Gelukkig was mijn moeder erbij om te zeggen dat ik er vast heel veel plezier van zou hebben. Ik had het toch nodig? Dat geeft vaak de doorslag: als ik iets koop, moet het nut hebben. Ik ben een functionele spender.”
