Van Moskou tot Moermansk

18 februari 2010 12:39 | overig-tv-nieuws | Door Televizier

Na zijn lovend ontvangen Van Moskou tot Magadan reist journalist Jelle Brandt Corstius (31) opnieuw door Rusland in het vervolg Van Moskou tot Moermansk. Over bijzondere mensen in absurde situaties en de vreemde dingen die het land zo typeren. Televizier spreekt Jelle over de nieuwe reeks opmerkelijke uitzendingen.

Wat krijgen we te zien?
"Deze achtdelige serie borduurt voort op de vorige reeks. Ik ging eerst van west naar oost en nu van noord naar zuid. Ik wilde nog een aantal onderwerpen behandelen, waaraan we vorig jaar niet toekwamen. Er zijn onder meer afleveringen over het milieu, de positie van de Russische vrouw en het leger."

Je bent schrijvend journalist. Hoe bevalt het als televisiemaker?
"Ik ben zelfverzekerder. In de eerste serie had ik geen idee wat ik aan het doen was. Maar dat is ook mijn voordeel geweest.

Het is best treurig gesteld in Hilversum. Daar verzinnen ze een programma bij een presentator. Ik heb nooit een screentest gedaan. Daarvoor is wel lef van een omroep nodig."

Na alle goede kritieken ligt de lat wel hoog.
"Daar heb ik niet zo'n last van. Bij elke serie die ik maak, denk ik
dat het de laatste is. Ik ben niet afhankelijk van mijn televisiewerk. Ik blijf schrijven.

Deze tweede serie vind ik beter; het was een natuurlijker proces. De eerste was wel erg serieus; het is nu luchtiger."

Nog een leuke anekdote?
"We zijn naar Dzerzjinsk gegaan, een van de tien meest vervuilde
steden ter wereld. Er werden daar chemische wapens geproduceerd en de stad is nu één chemische vuilnisbelt. Stond ik daar bij een man in zijn moestuin, die me wat groenten aanbood.

Uit beleefdheid kon ik niet weigeren, dus heb ik een komkommertje gegeten. Maar het grondwater bevat zeventien miljoen keer de toegestane hoeveelheid fenol.

Ik vroeg hem nog: 'Ben je niet bang voor gif in je komkommers?' Als antwoord vertelde hij een mop: 'In de gaskamer zitten honderd mensen die door de nazi's worden vergast. Als ze de deuren weer opendoen is iedereen dood, op twee mensen na, die rustig kaarten. De nazi's kijken het duo niet begrijpend aan. 'We komen uit Dzerzjinsk'.'

Het is misschien een grove mop, maar het zegt wel iets over Rusland. Als je de humor van een land weet te vangen, is dat erg leuk."

Afl. 1: Demonstreren, stappen en zingen met fabrieksarbeiders
Jelle Brandt Corstius begint zijn reis in Nizjni Novgorod, een miljoenenstad aan de Volga, ook wel het Detroit van Rusland genoemd. Hier staat de autofabriek GAZ, waar de beroemde Russische Volga wordt gemaakt. Tenminste tot voor kort, want nu is het crisis en regent het ontslagen.

Jelle spreekt met de fabrieksarbeiders van toen en nu. Ook loopt hij mee met een demonstratie van communisten, zingt in een fabriekskoor en gaat 's nachts stappen met jonge gefortuneerde Russen. De aloude strijd tussen het communisme en kapitalisme uit zich in Rusland steeds meer in onbegrip tussen de oude en de nieuwe generatie Russen.