De Rolling Stones bestaan 50 jaar. Regisseur Brett Morgen maakte ter ere daarvan een documentaire over de onverwoestbare rockbeesten, ‘Crossfire hurricane’.
De Stones-klassieker Jumpin’ Jack Flash, uit 1968, begint met de regel: ‘I was born in a crossfire hurricane’. Voor uw idee: een ‘crossfire hurricane’ is een natuurverschijnsel waarbij de windrichting in het oog van een orkaan 180 graden draait. Brett Morgen gebruikte dit fenomeen als titel voor zijn documentaire. De maker wil ermee aangeven wat Mick Jagger en consorten teweeg hebben gebracht in de popmuziek: een revolutie.
Het is ondoenlijk om de historie van de ‘greatest rock-’n-roll band on earth’ samen te persen in een film van 110 minuten. Daarvoor is er te veel gebeurd en hebben de Stones te veel sublieme, tijdloze liedjes gemaakt. Maar een waardig eerbetoon is Crossfire Hurricane zeker. De regisseur legt het accent op de jaren 60 en 70, de glorietijd van de rockbeesten.
Hoogte- en dieptepunten wisselen elkaar af: de doorbraak in Engeland en Europa, de verovering van Amerika, de hits, elpees en wereldtournees, maar ook de mysterieuze dood van Brian Jones, de schandalen en het concert in Altamont waarbij een Hell’s Angel een fan doodstak. Onthullend zijn de niet eerder vertoonde interviews met sologitarist Mick Taylor, die in 1969 Brian verving, en voormalige bassist Bill Wyman. Het tweetal doet een boekje open over de grote ego’s van bandleiders Mick en Keith. Maar zonder het talent en samenspel van de ‘Glimmer Twins’ hadden de Stones niet bestaan. En nog steeds zijn de mannen het niet zat. Ze hebben een compilatie-album met twee nieuwe nummers uitgebracht en zijn bezig met een nieuwe tournee. Onvermoeibaar gaan Ron Wood, Keith Richards, Charlie Watts en Mick Jagger op weg naar de volgende mijlpaal: het diamanten jubileum.
