Gisteren was de finale van America's next top model. En terwijl ik dit stukje zat te typen, was de uitzending nog druk bezig. Vijf over negen 's avonds was het en volgens mij zijn er nog twee blondjes en een donker meisje over.
De leukste kijktips
Studio sport Eredivisie
De Verraders
Dat doet het altijd goed voor de kijkcijfers in Amerika. Of mag ik dat niet zeggen? Nou ja, niet zeggen, het is natuurlijk wel waar. In een land waar op papier alle tegenstellingen zijn opgelost en zojuist de eerste 'African-American' is gekozen tot president mag in een prominent programma als ANTM deze kleurrijke mix niet ontbreken.
De doorsnee criticasters in America zullen het helemaal met mij eens zijn, maar ach, wat doet dat ertoe? Enfin, dat is niet de essentie van deze blog; dit stukje gaat over het feit dat het inmiddels tien over negen is en ik nog steeds niet naar de finale van ANTM zit te kijken.
Ik heb namelijk ontdekt dat - en daar heb ik als zelfmade-hetero-geaard-metro-man maar liefst drie seizoenen over moeten doen - het programma mij niet zoveel meer kan boeien. Dit is inmiddels het tiende seizoen en dat ik er geen bal meer aan vind, komt denk ik omdat ik het concept een beetje zat ben.
Eerlijk is eerlijk: ik moet nog steeds heel hard lachen als ik "Miss J" verkleed als een kruising tussen een loopse poedel en een dronken travestiet over de catwalk zie lopen. Weet je, volgens mij gaat zodra die camera's uitgaan dat pakje uit, de schmink eraf en is "Miss J" gewoon een blanke priester uit Alabama, en blijkt Tyra Banks al die tijd een buikspreekpop te zijn.
ANTM blijft een aardig programma, maar als je het aan mij vraagt is de prik al een tijdje van de cola. Wat jij?
Superfan
Wil jij ook eens een maandje Superfan zijn? Dat kan! Televizier.nl is altijd op zoek naar nieuw blogtalent. Hier vind je meer informatie >>
