Wel of niet slecht bedacht en/of uitgevoerd: ziekenhuisseries worden vrijwel allemaal enorm geromantiseerd. Vergelijkbaar met de verschijningen in doktersromannetjes. Daarvan is het voordeel altijd dat men er zelf de beelden bij kan bedenken.
De leukste kijktips
Matchstick Men
Police Academy 5: Assignment: Miami Beach
Bij vrijwel geen enkele medische serie staat de patiënt centraal. Het gaat eerder om heldhaftige dokters en hun affaires op de werkvloer. Of we zien een acteur die tot voor kort altijd boeven speelde, maar nu enge aandoeningen opspoort en daar korte metten mee maakt.
Je begrijpt: ik heb het er niet zo op en moet bekennen dat ik dergelijke series hooguit al zappend tegenkom. Om vervolgens na een kwartier gruwelen en lachen om het gebrek aan realistische situaties te schakelen naar iets wat ik echt amusant vind.
De balans tussen binnenlandse en buitenlandse producties is overigens ver te zoeken. Zelf heb ik het nooit echt onderzocht, maar mijn gevoel zegt dat er een behoorlijk overschot is aan buitenlandse series.
Waarom eigenlijk, vraag ik me bijna wanhopig af. Hebben wij soms te weinig goede tv-acteurs (vak apart, zelden beheerst) of schrijvers en producenten? Is het de Nederlandse taal?
Of draait het, zoals bij zoveel dingen in het leven, om geld?
Niet dat er nóg meer series bij mogen komen. Sterker nog, volgens mij ben ik niet de enige die er klaar mee is. En dat is niet (alleen) vanwege de series zelf, maar heeft vooral te maken met het gedrag van de omroepen.
Wie heeft bedacht dat seizoenen halverwege onderbroken kunnen worden? Of soms, nog erger, over verschillende zenders worden verdeeld en te pas en onpas afgewisseld met herhalingen?
