Ouder worden betekent afscheid nemen, ook van mensen die je eigenlijk alleen van televisie kent. Zaterdag 25 april was het weer eens zo ver: toen verwisselde Bea "Golden Girls" Arthur op 86-jarige leeftijd het tijdige voor 't eeuwige.
De leukste kijktips
Wayne's World
Star Trek: Picard
Als kind was ik al fan van de Golden Girls, maar Dorothy (Bea Arthur) vond ik toch wat eng. Ze was zo groot, keek altijd streng en had een nog zwaardere bulderstem dan Bor de Wolf.
Zodra Bea in beeld kwam, dook deze peuter achter de bank net zolang tot zijn favoriete Golden Girl Sophia er weer was.
Nergens voor nodig, zo ontdekte ik jaren later. Dorothy en ik hadden veel gemeen, zo bleek: gevoel voor humor, de lengte en net zoveel succes in de liefde.
Oh ja, in mijn leven liep ook een oud klein vrouwtje rond die op overal kritiek op leverde. Alleen was die, in tegenstelling tot Sophia, verre van grappig. Ach, je kunt niet alles hebben.
Na de Golden Girls bleef Bea actief. Ze lanceerde op haar 80e nog een one woman show. Ze vertelde over haar leven en zong haar lievelingsliedjes, niet al te zuiver meer, maar haar charme maakte alles goed.
De 'echte' Bea bleek vooral een warm, puur en oprecht bescheiden mens. In 2001 gaf ze een immens uitgebreid interview over haar carriere en leven aan het Archive Of American Television. Een heuse aanrader.
Only the good die young? Bea was een gelukkige uitzondering op die regel.
