Hoogstaande televisie. Briljant geschreven. Zijn beste rol ooit. Jeroen Krabbé (66) over de NCRV-serie In therapie en zijn personage Wouter. Vier vragen aan de steracteur die elke donderdag op de bank zit bij psychiater Jonathan.
Hoe kwam regisseur Alain de Levita bij jou terecht?
„Mijn kleinkinderen en zijn kinderen zitten op dezelfde school. Hij vroeg me op het schoolplein voor de rol. Die wilde ik heel graag, op één voorwaarde: ik wilde de scènes in één keer doen. Dus niet allemaal kleine stukjes die aan elkaar worden gemonteerd, zoals bij films vaak het geval is. Dan mis je in mijn ogen het ritme van de scènes die elk op zich een klein toneelstukje zijn. Ik wilde de spanning en intimiteit behouden.”
Wat is er zo goed aan de serie?
„Televisie is een fastfoodmedium, maar In therapie is een maaltijd in een driesterrenrestaurant. Zo’n parel komt niet vaak voorbij. Enig in zijn soort en een wereldwijd succes. Elke aflevering is een gevecht tussen patiënt en therapeut. Intens en spannend. Heel mooi gefilmd en de dialogen zijn ongelooflijk goed geschreven. Alles klopt. Ik ben ervan overtuigd dat de cases echt gebeurd zijn, want er zitten zulke verrassende wendingen in. Als je niet kijkt, mis je heel veel.”
Wat was je grootste uitdaging?
„De hoeveelheid tekst. Daar was ik vooraf wel een beetje bang voor. Ik ben immers niet meer de allerjongste, en moest nu echt blokken om de tekst van voor naar achteren te kennen. Per dag was ik er zes tot zeven uur mee bezig en soms kon ik er ’s nachts niet van slapen. Heel Pasen is eraan opgegaan. Na elke opnamedag nam ik de tekst een paar keer door met Peter Blok, therapeut Jonathan. Respect voor hem: hij zit in alle 30 a? everingen, ik slechts in zes. De hoeveelheid tekst moet voor hem een nachtmerrie zijn geweest!”
Wat moeten we weten over je personage Wouter den Arend?
„Wouter is directeur van een groot chemisch bedrijf, die kampt met aanvallen en denkt dat hij last heeft van zijn hart. Hij verwacht een pilletje te krijgen, maar de therapeut gaat graven en pelt Wouter schil voor schil af. Aan het eind blijft er niets meer over van deze zelfverzekerde, autoritaire, haast gevoelloze man. Wouters dochter Nathalie, heel goed gespeeld door het talent Eva Marie de Waal, en zijn vrouw, een rol van Merel Laseur, mijn goede vriendin en de moeder van Alain, komen ook voorbij tijdens Wouters sessies.”
Lees ook:
