Interview: Vader en zoon Krabbé in De Man met de Hamer

15 september 2013 11:00 | overig-tv-nieuws | Door Televizier

In de serie De Man met de Hamer maakt presentator Martijn Krabbé zijn acteer­debuut naast zijn vader Jeroen. Televizier sprak met Jeroen en Martijn Krabbé.

Wie kwam met het idee voor deze serie?

Jeroen: "Joop van den Ende is ermee gekomen. Hij wilde de beroemde serie Stiefbeen en Zoon nieuw leven inblazen en vond dat wel iets voor Martijn en mij. Maar ik heb die serie teruggekeken dat was zeer oubollig. Toen zijn we gaan doordenken over hetzelfde concept: een serie over een vader en een zoon. En zo werd de pandjesbaas uit Stiefbeen en Zoon het hoofd van een veilinghuis.

Wij vonden De Man met de Hamer goed bij de Publieke Omroep passen en ik had er eerst veel moeite mee dat de serie bij een commerciële omroep zou worden uitgezonden. Dan zit je er net lekker in en krijg je ineens zeven minuten aan reclame-onzin over je heen. Maar de programmadirecteur van RTL 4 wilde de serie zo graag hebben dat hij ervoor heeft gezorgd dat er maar één reclameblok per aflevering wordt uitgezonden. ”

Wat voor types spelen jullie?

Jeroen: "Ik heet Arend de Leeuw en ben het hoofd van een veilinghuis. Arend is een eenzame man die het heel fijn vindt om in zijn eentje te leven. Op een goede dag komt er iemand binnen die zegt: ‘Ik ben je zoon Kasper’. Vanaf de eerste seconde twijfelt hij daaraan, hij herkent de man niet.

Langzaam ga je begrijpen dat Kasper inderdaad zijn zoon is, en dat er ooit iets verschrikkelijks heeft plaatsgevonden waardoor zijn vrouw en hun zoon zijn vertrokken. Alleen duurt het behoorlijk lang voordat je dat ontdekt als kijker.”

Martijn: "Je vraagt je als kijker natuurlijk af wat er allemaal is gebeurd in de afgelopen twintig jaar. Waarom is die zoon niet eerder teruggekomen? Het knappe van de serie is dat bij alle personages aan de lopende band vreemde dingen gebeuren. En deze serie zit zo slim in elkaar: al die gebeurtenissen grijpen uiteindelijk allemaal in elkaar. Ik vind hem vreselijk goed geworden.”

Hoe was het om samen te werken?

Jeroen: "Ik vond het fantastisch. Dat klinkt slijmerig, maar het is zo. Heel bijzonder om te zien hoe Martijn, die een grote ster is op een ander vlak, zich ongelooflijk snel aanpaste aan het acteervak. De andere acteurs kwamen na een draaidag ook naar me toe om te zeggen hoe fantastisch Martijn het deed. Olga Zuiderhoek zei dat werken met hem een feest was.”

Martijn: "Dat is allemaal heel lief, maar...”

Jeroen: "Nee, het is waar, want ze hoefden dat niet te zeggen. Hij kan het gewoon. Ik heb ook geen moment gedacht dat het fout zou gaan. Voor we begonnen, heb ik Martijn aangeboden bij mij langs te komen zodat ik hem het abc van acteren kon leren. Op een avond heeft hij dat gedaan en het resultaat is geweldig.”

Martijn: "Er waren dagen dat het niet zo gemakkelijk ging, hoor. Omdat het zo nieuw is en omdat de techniek zo lastig onder de knie te krijgen is. Het is zo verschillend van wat ik normaal doe. En het was ­moeilijk om niet in de camera te kijken, zoals ik gewend ben bij het presenteren. Soms zei ik nog net niet: ‘Goedenavond, dames en heren’.”

De Man met de Hamer wordt uitgezonden op primetime RTL4, dan wil je het wel goed doen...

Jeroen: "Hij wil het vooral goed doen, omdat-ie zo bekend is in z’n andere vak.”

Martijn: "Nee, nee!”

Jeroen: "Jawel! Iedereen gaat nu kijken of je het wel kunt. Hij staat tussen professionele acteurs en moet ook nog eens de horde nemen dat ik in de serie zijn vader speel. De ­mensen thuis zullen dezelfde hordes moeten nemen. ‘Martijn is een ont­zettend leuke presentator, maar kan-ie ook acteren?’ Ik zal je zeggen: binnen één minuut zeg je ja.”

Maar Martijn, waarom wilde je dit eigenlijk zo graag?

"Ik heb me van jongs af aan afgevraagd of ik zou kúnnen acteren. Dat is, denk ik, logisch als je vader acteert. Maar toen kwam ik op een ander pad uit. Ik wilde heel graag dj bij de radio worden en daar kwam televisie uit voort. Maar deze vraag bleef altijd in mijn hoofd hangen.

De reden dat ik dit heel lang heb tegengehouden, is dat ik me zo veel zorgen maakte over hoe de buitenwereld erop zou reageren. Maar ik ben nu te oud geworden om bang te zijn voor wat mensen van me vinden. Als je iets graag wilt en je krijgt er de kans voor, dan moet je jezelf die niet onthouden. Als je ergens van droomt, moet je het doen. Wat het ook is.”

Meer over