Italiaanse mannen staan er om bekend dat ze tot ver na hun dertigste nog thuis wonen. Gewoon, omdat dat makkelijk is en mama het toch lekkerst kookt. In Nederland komt dat fenomeen een stuk minder vaak voor, maar toch zijn er genoeg volwassenen die heel laat of zelfs nooit het ouderlijk huis verlaten.
In 2003 maakte documentairemaakster Juul Bovenberg al een korte film over twee bejaarde broers die nog steeds in de boerderij waar ze ooit waren geboren woonden, De Dunning Broers. In Nestblijvers volgt ze nog eens drie mensen die om verschillende redenen nooit uit huis zijn gegaan.
Zielsalleen
Egbert woont nog steeds op de boerderij waar hij opgroeide en leeft zoals zijn ouders deden. Hij is alleen op de wereld maar en gaat soms een dagje naar Amsterdam waar hij zijn ogen uitkijkt.
Blije single
Heleen woont bij haar moeder en gaat in de documentaire met haar op vakantie naar Tunesië. Zij heeft eenvoudigweg nooit een geschikte man ontmoet en vond het daarom niet nodig uit huis te gaan. Maar Heleen lijdt niet bepaald onder haar status. Ze verveelt zich nooit en is zelden eenzaam.
Spijt
De Amsterdammer Michel woont in bij zijn honderdjarige moeder, die hij ook verzorgt. Hij vindt het duidelijk wel jammer dat hij nooit het nest uit is gevlogen.
