Ook dit tweede seizoen verzamelen de Marrokaanse Khadia Massaoudi en de Nederlandse Maxim Hartman verhalen van mensen onderweg van Nederland naar Marokko. Twee weken lang posten de twee presentatoren op een grote Spaanse parkeerplaats, daarna maken ze per veerboot de overstap naar Marokko.
De leukste kijktips
Wayne's World
Star Trek: Picard
Maxim vertelt over zijn ervaringen tijdens de opnames. "Het programma is erg leuk om te maken maar het is me soms wel iets te warm. Maar ach, ik mag niet klagen. Ik word tenslotte betaald om te zweten. Alle emoties komen onderweg aan bod: je ziet zowel de vrolijke stemming op de heenweg als de emoties die vrijkomen wanneer Marokkanen uit Nederland hun familieleden weer terugzien. Zelf kan ik niet zo goed tegen huilende mensen. Als ik merk dat de tranen opkomen ga ik snel over iets anders praten. Over koekjes ofzo."
Oogcontact
Niets is ingestudeerd en alle gesprekjes worden spontaan geboren. "Als een gesprek vlot verloopt vergeet je soms de camera. Je bent dan zo bezig met oogcontact houden, dat het lijkt alsof er niemand naast je staat. Als een gesprek maar moeizaam op gang komt ben je je juist heel erg bewust van de cameraman. In dat geval rond ik het gesprek beleefd weer af."
Zeurverhaal
Maxim: "Sowieso vind ik dat we dit jaar wel wat brutaler mogen zijn. Vorige zomer sprak ik alleen vrolijke mensen. De één had een nog positiever verhaal dan de ander. Natuurlijk is dat leuk en aardig maar voor het contrast zou een 'zeurverhaal' wel prettig maken. Lekker ruziemaken met een stel etterbakkies. Jammer genoeg willen dat soort mensen nooit op camera. Ik ga mensen dit jaar meer directe vragen stellen. Ik kan dan boos worden aangekeken of juist de lachers op mijn hand hebben. In dat laatste geval is dat een mooie opening voor een interessant gesprek."
