In Nick & Simon: The dream reist het Volendamse duo dit keer naar Maleisië. Hier beleefden de twee mooie momenten. Televizier stelt Nick Schilder 6 vragen: ‘Door de muziek ontstaat elke keer weer iets bijzonders.’
De leukste kijktips
Pacific Rim: Uprising
Ik vertrek
Waarom kozen jullie voor Maleisië?
Lees ook:
“Tot nu toe ontbrak de Aziatische muziekcultuur in ons rijtje. We overwogen Japan of China, maar daar hebben we een tolk nodig. Directe communicatie met de lokale bevolking vinden we juist belangrijk, en in Maleisië spreekt bijna iedereen goed Engels. Het is echt een smeltkroes van Aziatische culturen, een soort miniatuur-Azië.”
Is de programmaopzet hetzelfde?
“Ja, we volgen weer met onze gelegenheidsmanager Kees Tol de muziek. We laten ons inspireren door de plaatselijke muziekcultuur, en proberen er – met een vette knipoog – door te breken. Voor het eerst nemen we een liedje mee, dat vormt een mooie rode draad. ‘Kasih sayang’, Maleisisch voor ‘affectie’, ontstond tijdens een schrijfsessie in Stockholm met twee Zweedse songwriters. Niet echt een logische plek, nee, haha. Terwijl we daar bezig waren dachten we: wat zou er hip en happening zijn in de Maleisische muziek? Ze hebben er een voorliefde voor nineties-boybands. We namen wat Maleisische woorden door, en toen was daar het liedje.”
Wat leerde je over de Maleisische muziek?
“In tien dagen kunnen we geen grondige analyse maken, maar in ieder geval is de muziekcultuur heel breed. Van zeer traditioneel tot stevige rock. We ontmoetten er de Maleisische Ilse DeLange, singer-songwriter Zee Avi, enorm populair. En de band Salammusik, een echte fusionband – dat loopt van hiphop, pop en reggae tot Maleisisch-traditioneel. Ook bijzonder is Alena Murang, een van de eerste vrouwen in de Maleisische geschiedenis die de traditionele sape bespeelt, een snaarinstrument.”
Wat bleef jullie het meest bij?
“De grootste cultuurshock kreeg ik bij de eeuwenoude Chinese opera. Mooi dat mannen rollen van vrouwen spelen en andersom, maar toch even schrikken toen een man echt heel hoog begon te zingen, terwijl de vrouw de mannenrol pakte. Nou, dat werd een aria van wel achttien minuten. Ik ben operafan, ik luister er bijna dagelijks naar, maar dit was een gevalletje overdosis.
The dream is een kijkcijfertopper. Wat is de grootste kracht?
“Je ziet soms zo mooi hoe universeel de taal van de muziek is. Muziek verbindt, dat is een gemene deler. We ontmoeten muzikanten die we niet kennen, maar door de muziek ontstaat toch elke keer iets bijzonders. Het wordt nooit routine. The dream is ons heel dierbaar.”
Welke landen staan nog op je lijstje?
“We willen mooie televisie maken, een land moet wel muzikaal interessant zijn. Ik ben dol op Italiaanse muziek, daar zijn we nog niet geweest. In Australië schijnt een enorm levendige muziekscene te bestaan. Wat ons betreft gaan we hiermee nog tot in lengte van dagen door.”
Nick & Simon: The Dream zie je vanaf zondag 1 september wekelijks om 21.30 uur bij Avrotros op NPO 1
