Deze zomer is alles anders. Wat vrolijkheid en optimisme is meer dan welkom. Daarom laten we mensen vertellen waar zij blij van worden. Deze keer: presentator Rik van de Westelaken. ‘In de hangmat op mijn dakterras is het genieten met volle teugen.’
Lezen
“In coronatijden waarin we geen kant op kunnen, is lezen een manier van reizen in je hoofd. Je kunt jezelf helemaal verliezen in een meeslepend verhaal. Zeker als het goed is geschreven. Voor even ben je onderdeel van de levens van de hoofdpersonen. Al van kinds af aan hou ik van lezen. Op mijn tiende ontdekte ik de Agatha Christies van mijn moeder. Van die fantastische whodunits.
Ik weet niet of ik zo bloeddorstig ben, maar ik vond het heerlijk om te lezen hoe mensen werden vermoord en hoe de dader vervolgens werd gevonden. Ik ben altijd veel thrillers blijven verslinden, maar ik hou tegenwoordig ook erg van de boeken van Peter Buwalda en Pieter Waterdrinker. Zij schrijven mooi, hebben een rijk taalgebruik, zijn grappig en origineel. Beiden nemen ze je mee alsof je zelf op de exotische plaatsen bent die ze omschrijven.”
Hardlopen
“Toen de fitnesscentra sloten ben ik meer gaan hardlopen. Ik vind sporten prettig, het is een goede uitlaatklep. De conditie die erbij komt kijken is mooi meegenomen. Hardlopen geeft een fijn gevoel. Er komt endorfine vrij, je maakt je hoofd leeg en je krijgt er energie van. Ik ben een echte ochtendloper.
Zeker als ik wakker word en een beetje down ben, geeft het mentaal en fysiek een enorme opkikker. De ontluikende natuur ’s ochtends, de geluiden van de eerste vogeltjes en de damp boven de grasvelden zijn een extra fijne bijkomstigheid. Even voel je je dan één met de natuur. Maar voordat mensen denken dat ik een halve marathonloper ben, dat is niet zo hoor. Het is meer joggen dan hard rennen en een rondje Vondelpark is meer dan genoeg.”
Serie The west wing
“Waar ik heel gelukkig van word, of eigenlijk werd, is The west wing. Een Amerikaanse serie uit de jaren 90. Ik kocht er ooit een dvd-box van en vanaf dat moment was ik eraan verslingerd. Soms keek ik wel tot twee uur ’s nachts. Het gaat over een fictieve Amerikaanse president en zijn staf. Dat zijn bevlogen karakters. Idealisten die geven om de wereld en tegen de klippen op werken om het land vooruit te helpen.
Het is fictie, maar ook heel realistisch. Veel situaties herkende ik als journalist. Het geeft een interessant inkijkje in de Amerikaanse politiek. En net als bij de meeste goede series voelen de hoofdpersonen op een gegeven moment als vrienden. Ik heb alle zeven seizoenen nu drie keer gezien. Helaas heb ik daarna nooit meer een serie gevonden die hieraan kan tippen.”
Terras
“Net als velen ben ik de laatste tijd aan huis gebonden geweest. Toen ontdekte ik hoe ontzettend blij ik word van mijn eigen dakterras. Ik woon midden in Amsterdam, op eenhoog, maar ik heb gelukkig wel een flink terras. Er staan planten en er hangen lichtjes, dus het voelt bijna als een strandtent.
Ik geniet het meest als ik op een warme avond heerlijk met mijn vriend in de hangmat lig. We hebben zo’n grote, voor ons samen. Daar leggen we een deken over voor de warmte en dan lezen we een goed boek. Een zacht jazzmuziekje erbij, een wijntje, kwetterende vogels om je heen. En dan zie je het langzaam donker worden, zó rustgevend. Het is geen vakantie, maar wel genieten met volle teugen.”
Thrillergids Vrij Nederland
“Ik ben iemand die elk jaar de thrillergids van Vrij Nederland doorspit. Daarin staan de beste thrillers van het moment. Dat is prettig, want het liefst ontdek ik spannende boeken met een origineel verhaal. Toen ik jong was las ik De moord op Roger Ackroyd van Agatha Christie. Dat was legendarisch, omdat het totaal anders was dan haar andere boeken.
De ik-verteller blijkt aan het eind zelf de moordenaar te zijn. Dat leidde destijds tot veel tumult in de pers. Lezers waren woedend. Want je gaat als lezer meeleven met de ik-figuur, dus als diegene tegen je liegt, voel je je bedrogen. Maar ik was verrukt en vond het briljant. Ik ben een thrillerfan, maar wel graag exemplaren die goed in elkaar steken. Deze gids helpt me die te vinden.”
Wijn
“Een goed glas wijn hoort ook zeker in dit rijtje thuis. Ik hou erg van volle witte wijnen, een limoux of een uit de Bourgogne. De smaak, het idee dat iemand ergens de druiven heeft geplukt en ze in een vat heeft gedaan en daarvan het eindresultaat proeven. De hele romantiek van het maakproces maakt het een extra bijzondere drank.
Ik hoop ooit een wijncursus te doen, zodat ik ook snap wat ik drink. Nu weet ik vooral wat ik lekker vind en wat niet. Maar omschrijven wat ik proef en snappen waarom welke smaken me wel en niet aanstaan, dat lijkt me tof. Het is leuk om verschillende wijnsoorten te ontdekken. Zonder alcoholist te worden natuurlijk. Ik kijk liever uit naar een goed glas, dan dat ik de hele fles leegdrink.”
Lente
“Mijn favoriete seizoen is de lente. Niet alleen omdat ik dan jarig ben en herinneringen heb aan cadeautjes krijgen. Maar vooral omdat ik vrolijk word van de energie van de natuur. Als je voelt dat de koude periode klaar is en de knoppen weer in de bomen schieten. Buiten ruikt het naar bloesems en zie je het eerste groen uit de aarde komen. Ik geniet altijd erg van de eerste zonnestralen die je lijf laten tintelen.
Het is een veelbelovend seizoen: je weet dat er weer van alles gaat gebeuren. De lente geeft een gevoel dat je zware tijden kunt doorstaan, dat het altijd weer goed komt. Dat er hoop is. Juist in coronatijd, als er niet veel andere dingen zijn om hoop uit te putten, is dat erg fijn.”
Pride Amsterdam - Canal parade | zaterdag | NPO 3 | AVROTROS | 22.25
