De leukste kijktips
Tot het einde
Studio sport live
Regie,
Ik zou worden wat ik altijd al dacht: presentator van tv-programma’s. Nog zie ik de blik voor me van een schoolvriendje dat tegen me zei dat het onmogelijk was. “Dat worden er maar een paar, gek. Dat gaat ‘m niet worden.“ En: “Misschien clown in het schnabbelcircuit”, riep een gymleraar me nog toe.
Zeven jaar later gaf de AVRO mij de kans in het jongerenprogramma Pauze TV. Maar het was meer dan presenteren, het was ook redactiewerk én regisseren. Dat laatste heeft mij altijd getrokken en zielsgelukkig gemaakt. Ik kreeg drie bandjes mee waar een item op gedraaid moest worden en daar stond ik als een soort Steven Spielberg de mooiste shots te bedenken.
Door de jaren heen werd de kans om dat te blijven doen kleiner. Goed, bij Telekids deed ik de regie van een paar films en monteerde ik nog steeds. Bij De TV Kantine hetzelfde verhaal. Maar de focus ligt daar vooral vóór de camera en niet erachter. Begrijp me goed, ik ben dankbaar voor alle mooie dingen die ik mag doen. Maar eerlijk: als ik nu een dramaserie zou produceren, zou ik het liefst de touwtjes zelf in handen willen hebben in plaats van een regisseur aanwijzen. Zou ik ooit weer eens de draad oppakken en doen wat ik zo graag doe?
Telefoon. De kans om een grote speelfilm te regisseren komt voorbij. Ik lees het script en wil gelijk wat dingen veranderen, de producent haakt af. Weer telefoon. Een film voor kinderen, maar hier wilde ik liedjes in de film, de producent niet. Dus na praten en praten haakt niet de producent af, maar ik. De telefoon gaat weer, het is Wolter Kroes. “Carlo, ik heb een liedje geschreven door Edwin Evers, kan jij dat produceren?” Dus zeg ik hem: “Tuurlijk en ik weet wel een regisseur.”
En zo sta ik weer eens op de set en maak ik met een geweldig team in een paar uur de leukste clip ter wereld. Dat is natuurlijk niet zo, maar op dat moment gaat alles om de juiste energie. Vijftig figuranten, een draaiende camera, make-up, licht en ik mag ze allemaal aansturen. “Haal alles uit het leven”, zingt Wolter, en hij heeft gelijk. Wat was het heerlijk om de regie daarvan weer eens in handen te hebben. En om daarop door te gaan, beloof ik mezelf dit vaker te doen.
