Column Carlo Boszhard

Carlo Boszhard zag Hans de Booij op tv en dacht er het zijne van

23 februari 2023 11:27 | columns | Door Carlo Boszhard

© RTL/Televizier
Het succes kan zo voorbij zijn, zo realiseerde Carlo Boszhard zich terwijl hij naar Hans de Booij op televisie keek.

Succes,

Thuis heb ik een muur vol met sterren hangen, sterren van dit moment maar vooral van weleer. Van Whitney Houston tot Luv, van Liberace tot Johan Cruijff. Hun succesverhalen boeien me, maar misschien nog wel meer fascineert me de keerzijde van de medaille. Want juist dat grote succes leidt vaak tot enorme eenzaamheid. Daar zat hij dan, Hans de Booij, hitzanger uit de jaren 80, in het programma – hou je vast – First Dates, op zoek naar liefde.

Wie kent niet de hits Annabel, Ik Hou van alle Vrouwen en natuurlijk Een Vrouw zoals Jij. In ieder geval kende de vrouw tegenover Hans de nummers wel, maar wist ze niet hij ze had gemaakt. En toen hij bij Khalid & Sophie mocht vertellen waarom zo’n bekende zanger meedeed aan een datingprogramma, hoefde je alleen maar naar de lege blikken in de ogen achter hem te kijken om te zien dat hij allang vergeten was. Sterker nog… nooit van gehoord. Thuis zat ik ongemakkelijk op de bank te kijken naar die nietszeggende blikken achter Hans.

Televisie vertekent. Bij een talkshow laat het publiek achter de geïnterviewde een ander beeld zien. Hoe interessant het gesprek eigenlijk is. Zaten achter Hans wat vermoeide studenten, thuis zat ik op het puntje van mijn stoel. “Succes is gevaarlijk”, vertelde Hans, “want ineens ben je – of erger nog – héb je niks meer.” Ik hoor het van meer vergeten namen uit de showbizz. Er komt een dag dat de telefoon niet meer gaat. Heb je dan genoeg geïnvesteerd in echte vrienden? Is er dan nog wel genoeg om op terug te vallen? Hobby’s, heb je die? Of kun je alleen maar dat ene? Mis je de aandacht?

Die vragen werden Hans niet gesteld, maar het zette mij wel aan het denken. Zal ik over een tijdje ook zo in een talkshow zitten om te vertellen over mijn carrière? En wie zitten er dan achter mij in het publiek? Hopelijk iemand die nog net iets van Telekids of Make up our mind heeft meegekregen, en dan niet net in slaap valt tijdens het gesprek. Belangrijker nog wie er achter je zit, is wie er achter je blijft staan. Ik had Hans graag een Annabel gegund, zoals Herald er voor mij is. Hij zong het zelf al: Het wordt niets zonder jou Annab… eh Herald.

Meer over