Rust
Even helemaal niks, ik had het even nodig en gun het iedereen. Ondertussen is er dan stiekem toch nog stress genoeg, bijvoorbeeld van onze kater die niet meer kon plassen. Gevaarlijk, maar inmiddels zijn het probleem en het gruis dat de urine blokkeert gelukkig opgelost. Katten voelen dingen aan, een verhuizing bijvoorbeeld, en weg is de rust. Elke doos wordt nu met beleid en kalmte ingepakt.
Ondertussen blijft mijn telefoon gaan… er is Songfestivalpaniek! Als er iets in ons land gaande is, dan duiken de showrubrieken en de talkshows met z’n allen vol op de nieuwe nationale ramp.
Wat te doen? Het is toch een schande? Welk hoofd moet eraf? Rust mensen, ook heerlijk voor de stembanden trouwens! Een beetje afstand en de kalmte te bewaren is vaak de beste remedie.
Feit: Nederland presteert al jaren goed op het Songfestival, daar kunnen we trots op zijn. Dat we allemaal willen meestemmen tijdens een nationale voorselectie begrijp ik ook, maar waarom was dat ook alweer afgeschaft? Er was bijna geen enkele A-artiest die wilde meedoen. Aan dat soort rommel brand ik mijn vingers niet, was de mentaliteit. Daar zat ik dan, in de jury van de laatste versie van een nationale selectieronde, die stamt uit het jaar 2012. En werd op mijn rug getikt door Joan Franka. “Hoi, Carlo.” Ik wist niet wat ik zag. Ze was mooi, maar die tooi… Wat was dat?
Vervolgens zag ik een andere deelneemster in haar lingerie staan. Raffaële Paton zong over een passie voor chocola. Kim de Boer had een lied dat alleen zou winnen in het jaar 1980. En ook het liedje van Tim Douwsma was niet sterk. Vol ging ik voor de powerballad van Pearl Jozefzoon, maar het publiek koos voor Joan en haar tooi. Haar verhaal in het RTL 4-programma Better than ever over de slechte begeleiding moet uitgesproken worden, voor en door alle betrokkenen. Ik geloof niet in monsters, maar vraag me af waarom dit zo rampzalig voor haar verlopen is?
Een goed gesprek dus in alle rust. En terwijl iedereen alweer druk was met liedjes insturen voor het jaar daarna, was daar opeens Anouk! Dan moet ze wel meedoen aan een nationale voorselectie, opperde AVROTROS-baas Eric van Stade. Maar ook toen was het land te klein. Anouk ging zonder een voorselectie…
En er was weer even rust.
Nu de onrust ons land opnieuw teistert is het misschien tijd voor iets nieuws. Die oplossing is wellicht niet heel moeilijk en kan iedereen wel verzinnen. Maar dat is nu even niet van belang, want er staan straks twee jonge mensen ons land te vertegenwoordigen. Ze verdienen onze steun en support, ik wens ze 12 punten en de rust. Dat doet wonderen voor een mens en vooral je stem.
