Column Carlo Boszhard

Carlo is eindelijk verhuisd maar er is iemand die dat niet leuk vindt

4 juli 2023 14:49 | columns | Door Carlo Boszhard

De kater van Carlo Boszhard is weinig enthousiast over de verhuizing van de presentator en zijn vriend Herald. Een en ander dreigt zelfs daniguit de hand te lopen.

Sprong, 

We zijn eindelijk verhuisd. Ons hele leven is ingepakt en weer uitgepakt. En waar het vóór de verhuizing nog gaat over de kleur van de muur, gaat het nu in het nieuwe huis al dagen alleen over jou. Hoe krijgen we je mee? Hoe vertel ik jou dat grote mannen jouw wereld gaan oppakken en verplaatsen? Ik heb al eerder geschreven dat je de liefste kater ter wereld bent. Slechts een klein beetje stress veroorzaakt gruis, zo erg dat je verstopt raakt en niet meer kan plassen. Levensgevaarlijk.

De eerste nacht laat ik je nog in je oude omgeving, maar dan zit je eindelijk na vele Houdini-trucs in een kooitje. De rit van de oude naar de nieuwe wereld is maar vijf minuten maar voelt als een uur. Elk miauwtje gaat door merg en been en dan moet het grote verkennen nog beginnen.

Je zit al dagen onder het bed en je sleept je van de ene kattenbak naar de andere om te persen. We pakken geen dozen uit, maar zitten stil. Geen stress, geen geluid, zolang jij maar ontspant. Dat laatste lukt niet, ook niet met plasontspanners. En dan: bloed in de bak. Het gruis heeft je te pakken. Zolang er maar iets van urine bij zit, is er hoop. “Breng hem maar even langs”, zegt de dierenartsassistent. Ik word gek. Sorry, maar dat is onmogelijk, nog meer stress kan nu echt niet!

Het nieuwe badkamermeubel en kranen die maanden geleden zijn besteld, zijn eindelijk binnen. Maar we laten niemand
binnen, ook op mijn verjaardag niet. Jij gaat voor. Ondertussen kijk ik naar de montage van I Can See Your Voice en word van elke druppel plas op de hoogte gebracht. En ik loop op de Comic Con, waar tv-, strip- en filmfanaten de liefde voor het medium vieren.

Dertig graden, maar mensen lopen met zware kostuums en maskers op. Die dag zijn ze hun geliefde karakter, even weg van de realiteit. Het brengt mijn gedachten ook even op iets anders. Om vervolgens het hele land af te reizen voor een wondermiddel dat je achteraf gezien allang blijkt te hebben. En dan ineens maak je na drie dagen onder bed een sprong op een hoge tafel. Een teken van vooruitgang. Iedereen die van iemand houdt, begrijpt de opluchting. Mijn hart maakt ook een sprongetje van geluk.

Meer over