Wanneer is een programma-idee een origineel format en hoe leg je vast dat jij de bedenker bent?
Bij Vorst Media krijgen we geregeld mailtjes van mensen die beweren dat ze 'het briljantste programma ever' bedacht hebben. Vaak durven ze het idee niet eens mee te sturen, bang als ze zijn dat die onbetrouwbare commerciële jongens er met hún meesterwerk vandoor gaan. Heel soms maken we een afspraak; tot dusver zat het ei van Columbus er niet bij.
Het probleem is dat de meesten een ‘idee’ verwarren met een ‘format’. Neem The voice: op het eerste gezicht een gewone talentenjacht waarin ervaren zangers worden beoordeeld en gecoacht door gevestigde artiesten. Leuk, maar niet anders dan bijvoorbeeld X Factor. Wat het uniek maakt, zijn de ‘blind auditions’ en de draaiende stoelen. Die zijn de sleutel tot het succes en maken van een idee een format.
Hetzelfde geldt, in bescheiden mate, voor Gepest!. Er zijn vaker programma’s gemaakt over hetzelfde thema. Wat Gepest! echter anders maakt, zijn de reconstructies met kindacteurs, de manier waarop verhalen worden opgebouwd en de wijze waarop de confrontatie tussen slachtoffers en pestkoppen plaatsvindt. Daardoor is ons programma inmiddels aan flink wat landen verkocht.
Overigens komt het vaak voor dat mensen op hetzelfde moment hetzelfde programma-idee hebben. Wat je dan moet doen? Zorg ervoor dat je het als eerste op de buis krijgt! Een format is immers pas echt een format wanneer het wordt gemaakt.
Peter van der Vorst is tv-producent, royaltydeskundige bij RTL Boulevard en presenteert Van der Vorst ziet sterren en Gepest. Hij schrijft over tv maken en tv kijken.
U kunt reageren via Twitter @petervdvorst
