Tranen,
Op de dag van de uitzending van onze dragshow Make up your mind besluiten mijn partner en medeproducent Herald en ik om onze telefoon op stil te zetten. Geen twitter, geen reacties lezen, gewoon genieten van de uitzending. De dag sleept zich voort en Lego masters kids loopt tien minuten uit. Ik ben kapot van de spanning.
En dan begint het. Ik heb iets met de audio gedaan, waardoor ik binnen vijf seconden weet of de juiste versie wordt uitgezonden. En het klopt, ik kan rustig achterover zitten.
De show ken ik inmiddels woordelijk. Herald kijkt toch op zijn telefoon. Twitter is positief, heeft iemand hem geappt. “Niet kijken!” zeg ik nog, terwijl ik zelf even naar mijn telefoon loop. Het scherm staat vol berichten. Flash, flash, flash, het lijkt alsof ie ontploft. Net als mijn hoofd, wanneer het laatste beeld met Peter R. de Vries in drag op tv is. Dat was het dan. Bloed, zweet maar nog geen tranen. Eerst lezen wat onze vrienden ervan denken.
Die zijn zo hartverwarmend en positief dat het inmiddels voelt alsof ik droom. Genieten in dit rare vak kun je helaas nooit, want morgen volgen de kijkcijfers. Om zes uur zijn we wakker. Ik wil niet dat de cijfers te snel komen. Ik wil genieten van de reacties.
Om half acht kijken we op de computer naar Stichting Kijkcijferonderzoek. We houden een envelop voor het beeld zodat we niet gelijk zien waar we staan. We beginnen met op 1 het Journaal. Dan op 2 Ik vertrek. Dat was te verwachten. En dan op 3... Ja, Make up your mind, met dik 1,2 miljoen kijkers! Herald juicht van vreugde, onze katten schieten alle kanten op. Ik ben stil.
Zo heeft iedereen zijn eigen manier om dingen te verwerken. We zitten op de bank en Herald laat van opluchting zijn tranen lopen. Ik troost hem, opnieuw in stilte. Waarom schreeuw ik niet? Peter van de Vorst, Joop van den Ende, John de Mol: iedereen heeft prachtige woorden. De Volkskrant, Angela de Jong van het AD, Trouw: allemaal zijn ze lovend. Er wordt gelijk een tweede serie besteld, het kan niet op.
De dinsdag erna zit ik voor het eerst in de zaal van het Eurovisie Songfestival. Jan, Edsilia, Nikkie en Chantal komen op, ik houd de tranen niet meer tegen. Alle spanning van die week komt eruit. Heeft u iemand horen gillen van vreugde op het Songfestival? Dat was ik.
