Welmoed Sijtsma (29) heeft een stormachtige carrière. Naast Goedemorgen Nederland presenteert ze sinds begin dit jaar ook Op1. ‘Ik moet er erg aan wennen dat iedereen nu een mening over me heeft.’
Tekst: Bram de Graaf
Eigenlijk is het vandaag bijslaapdag. Als Welmoed Sijtsma Goedemorgen Nederland moet presenteren, zoals gisteren, staat ze om kwart voor vier op. En morgen staat ze weer ingeroosterd. De dag daarna wordt het dan weer héél laat, want dan is het haar beurt voor Op1. Toch is het haar niet aan te zien; ze oogt uitgeslapen en fit. “Ik probeer er om negen uur in te liggen als ik zo vroeg op moet,” zegt ze. “Maar die gekke tijden hakken er soms aardig in, hoor. Dus als je tips hebt?”
Wanneer slaap je beter: als je vroeg op moet voor Goedemorgen Nederland of als je de volgende avond Op1 presenteert?
“Goedemorgen Nederland heb ik inmiddels in de vingers, het zijn ook maar twee of drie gasten. Bij Op1 hadden we er laatst twaalf! Hoewel we nu meerdere uitzendingen achter de rug hebben, vind ik het nog erg spannend. Soms komen er op het laatste moment onderwerpen bij en als het dan over iets gaat waar ik weinig van afweet, word ik zenuwachtig. De kijker valt dat niet op, maar van mensen die me kennen, hoor ik dan: ‘Je trok weer een duckface.’ Ik heb graag grip en controle.”
Was je verrast dat je werd uitgekozen?
“Best wel. Ik had screentests gedaan, maar half december leek wel duidelijk wat de presentatieduo’s zouden worden. Iedereen ging ervan uit dat Fidan Ekiz en Jort Kelder daarbij zaten. En dus hield ik er geen rekening meer mee – ook omdat Sander twijfelde. Ik zat in de sauna met een vriendin en toen ik eruit kwam, was mijn telefoon bijna ontploft; allemaal felicitaties, en daartussen een appje van mijn hoofdredacteur: ‘It’s on!’ Ik raakte even in paniek; de eerste uitzending was anderhalve week later. Nu moet ik het waarmaken, dacht ik, waarom doe ik dit? Dat veranderde snel in blijdschap.”
Is je leven erdoor veranderd?
“Ik moet er erg aan wennen dat door Op1 iedereen nu een mening over mij heeft. ‘Werk’ is opeens een enorm ding in mijn leven. Het wordt ook allemaal heel groot gemaakt, zoals de competitiestrijd met Jinek en welk duo het beste is.”
Jij maakte in ieder geval ‘een verpletterende indruk’, luidde het commentaar na de eerste aflevering.
“Dat was natuurlijk leuk. Maar nu het nieuwe eraf is, blijven de negatieve reacties over. Ik probeer me ervoor af te sluiten en kijk bewust niet op sociale media. Mijn beste vriendin en vriend filteren dingen daaruit, dus als iets vaak terugkomt zeggen ze dat. Ik wil van mijn fouten leren en mezelf verbeteren. Zoals die duckface kwijtraken, haha.”
Als nuchtere Friezin kun je daarmee overweg, toch?
“Ik probeer me niet gek te laten maken en dat lukt meestal wel. Mijn familie en meeste vrienden komen uit Friesland, waar ik ben opgegroeid met twee jongere zussen. Erik, mijn vriend, is ook Fries. Ze zijn allemaal nuchter. Dat is heel fijn voor de balans.”
Regelmatig zit je bij jouw ouders in Leeuwarden. Is dat ook om te ontsnappen aan de hectiek?
“Een beetje wel. De wereld daar is nog precies zoals toen ik er wegging, het is een rustpunt en het gaat er nooit over werk, zoals hier in Amsterdam. Hier zijn mensen heel competitief en is het erg belangrijk wat je doet. Soms word ik daarvan een beetje gek. Friese vriendinnen vragen: ‘Waar ben je eigenlijk mee bezig?’ Heerlijk! Ik hoop dat het normaliseert. Het zou toch niets moeten uitmaken wat je doet? Werk is niet het belangrijkste in het leven.”
Wat wel?
“Vriendschappen, familie, liefde, gezin… Daarover praat ik veel liever. In Friesland beginnen ze vroeg aan een gezin, haha. Veel van mijn vriendinnen daar zijn al moeder.”
Laten we het dan over de liefde hebben: op Instagram zag ik dat je afgelopen zomer op Ibiza ten huwelijk bent gevraagd.
“Ja! Erik en ik hebben net een huis in Zaandam gekocht, omdat we in Amsterdam niets betaalbaars konden vinden. Het wordt in 2021 opgeleverd en omdat we dubbele lasten hebben, is de bruiloft uitgesteld. Er is een nieuwe fase in mijn leven aangebroken. Dit jaar word ik ook dertig. Ik heb een stuk minder onrust in me dan toen ik twintig werd. Dat is fijn.”
Leidde die onrust ook tot een tijdelijke breuk met je vriend?
“We zijn na vijf jaar relatie twee jaar uit elkaar geweest. Pas nadat ik het had uitgemaakt, realiseerde ik me wat ik met hem had en hoe bijzonder dat was. We kenden elkaar al lang en gingen vanuit huis direct samenwonen. Daar zat ik dan: 22 jaar, met twee katten. Ik kon de rest van mijn leven uitstippelen: altijd in Friesland blijven met hem, kinderen. Het benauwde me. Ik wilde avontuur, nieuwe indrukken opdoen en kijken wat het leven me nog meer te bieden had. Niet per se qua andere mannen, maar een individu zijn en mezelf ontdekken. Het bleek echter een misvatting dat ik mijn dromen alleen zonder Erik kon waarmaken. Ik wilde hem terug. Daar moest ik hard voor knokken, want ik had hem gekwetst. Ik moest bewijzen dat ik er bij de volgende twijfel niet weer vandoor zou gaan. Het was een leerzame periode. We laten elkaar nu vrijer; hij geeft momenteel drie maanden snowboardles in de Alpen, iets waar hij altijd al van droomde.”
Ontstond jouw droom op je elfde verjaardag?
“Dat was heftig, 9/11. Mijn vader kwam thuis van werk en zei: ‘Zet de tv aan, er is iets vreselijks gebeurd.’ Heel de familie zat die avond voor de tv. Het feest was meteen voorbij, dat vond ik niet leuk. Maar nee, in die tijd wilde ik nog kraamverzorgster worden. Later, toen ik moest kiezen, vond ik journalistiek interessant, maar iedereen zei: ‘Daarin is geen werk’. Daarom werd het HBO communicatie, dat was breder. Tijdens een stage bij Omrop Fryslân mocht ik meewerken aan een serie interviews met mensen wier leven 180 graden was veranderd. Ik vond dat super. Dat was wat ik wilde! Niet bedrijfscampagnes bedenken met een mooi verhaal, maar echte verhalen vertellen. Na mijn studie begon ik daarom aan een master journalistiek, waarbij ik stage mocht lopen bij het Jeugdjournaal.”
Was dat een goede leerschool?
“De beste! Een docent journalistiek zei: ‘Als je de kredietcrisis kunt uitleggen aan een tienjarige word je een betere journalist.’ Elke dag was een feest. Kinderen kijken met een open blik naar de wereld en geven geen politiek correcte of gewenste antwoorden. Ze zijn eerlijk. Als ik weer eens met een politicus zit die letterlijk de tekst uitspreekt die zijn woordvoerder heeft opgesteld, mis ik dat enorm.”
Waar gaat die stormachtige carrière van je eindigen?
“Ik bewonder de Britse documentairemaker Louis Theroux, hij is een geweldige interviewer. Laatst ben ik naar de presentatie van zijn boek Geen taboe voor Theroux geweest en met hem op de foto gegaan. Hij dook bijvoorbeeld in de wereld van de pedofilie. Hij zegt wat hij ervan vindt, maar heeft een open blik en probeert er echt achter te komen wat pedofielen beweegt. Zo probeer ik ook te interviewen. Stiekem is het mijn ambitie om ooit zulke programma’s te maken. Wie weet. Tien jaar geleden had ik ook niet durven dromen dat ik zou doen wat ik nu mag doen. Ik voel me een gezegend mens met alles wat er gebeurt.”
Op 1 | donderdag | NPO1 | WNL | 22.30 uur
Goedemorgen Nederland | maandag t/m vrijdag | NPO 1 | WNL | 7.00 uur
