In 1993 schrijft de Amerikaanse historicus Deborah Lipstadt (Rachel Weisz) het boek Denying the Holocaust. Daarin bespreekt ze de opkomst van het fenomeen Holocaustontkenning aan de hand van voorbeelden uit de praktijk.
Denial
Een van die praktijkvoorbeelden is de Britse auteur David Irving (Timothy Spall). Irving is daar niet van gediend: hij klaagt Lipstadt aan wegens smaad.
In het Britse rechtssysteem ligt de bewijslast bij de aangeklaagde partij. Dat betekent dat Lipstadt en haar advocaten moeten aantonen dat de Holocaust daadwerkelijk heeft plaatsgevonden. Dat Irving de waarheid bewust verdraait.
Er staat veel op het spel: als Lipstadt verliest, is Holocaustontkenning daarmee juridisch gezien acceptabel.
Denial vertelt het verhaal van die rechtszaak zonder opsmuk. In een tijd waarin het gedachtegoed van Irving weer terrein wint is dat een belangrijk verhaal.
Rachel Weisz
De echte Deborah Lipstadt lijkt niet op Rachel Weisz. Althans, dat vindt ze zelf:
"Voor de rechtszaak droeg ik nette kleren, maar ik ben niet elegant: ik ben een wetenschapper!" Maar toch: de sjaals die Weisz in de film draagt komen uit Lipstadt eigen garderobe.
Tijdens haar onderzoek voor de zaak, ging Lipstadt naar concentratiekamp Auschwitz-Birkenau. Voor de opnames van Denial deed Rachel Weisz hetzelfde: regisseur Mick Jackson kreeg toestemming om met een kleine cameraploeg te filmen in het kamp.
