Alexandre (Melvil Poupaud) is als kind misbruikt door een katholieke priester. Als hij dertig jaar later ontdekt dat de man nog steeds met kinderen werkt, neemt hij contact op met het bisdom Lyon.
Grâce à Dieu
Hij wil een verklaring, excuses, maar vooral wil hij dat de Kerk Bernard Preynat (Bernard Verley) uit zijn ambt zet. De passiviteit van de Katholieke Kerk leidt ertoe dat Alexandre aangifte doet.
Vanaf dat moment verlegt regisseur François Ozon de aandacht naar andere slachtoffers van Preynat. Onder hen François (Denis Ménochet), die een vereniging voor lotgenoten opricht, en de getroebleerde Emmanuel (Swann Arlaud).
Ozon vertelt hun verhalen zonder opsmuk. Op die manier legt hij in Grâce à Dieu de doofpotcultuur bloot die binnen de Katholieke Kerk nog steeds rond dit onderwerp hangt.
François Ozon
De Franse regisseur François Ozon gebruikte een bestaand misbruikschandaal als basis voor Grâce à Dieu. Priester Bernard Preynat misbruikte tussen 1972 en 1991 tientallen minderjarige jongens.
De film ging tijdens het filmfestival van Berlijn in première. Daarna probeerden Preynats advocaten de Franse release van de film tegen te houden.
Rechtszaak
Hun argumenten: de rechtszaak tegen Preynat liep nog, tot een eventuele veroordeling moest hij als onschuldig beschouwd worden. De film zou dat principe met voeten treden. De rechtbank wees de eis af. Omdat de priester al schuld had bekend was 'onschuldig tot het tegendeel bewezen is' volgens de rechter in dit geval niet van toepassing.
In 2020, bijna anderhalf jaar na de première van Grâce à Dieu, veroordeelde de rechtbank van Lyon Preynat tot vijf jaar cel.
