Niet zo kijken, niet wijzen en niet naar vragen. Van jongs af krijgen we geleerd hoe we moeten omgaan met mensen die 'anders' zijn, maar zo ontstaat er natuurlijk nooit begrip voor deze groepen. In Ik Durf het Bijna niet te Vragen geven mensen met een afwijkend uiterlijk, opvallende voorkeuren of een niet-alledaagse levensstijl antwoord op directe en brutale vragen.
Ik Durf het Bijna niet te Vragen
Dit keer zijn het extreem dunne mensen die opheldering geven. Een jongen vertelt over zijn eetstoornis ARFID, een andere over het leven met anorexia. Andere mensen zijn zo dun vanwege hun beroep of sport, vertellen een ballerina en een fanatieke marathonloper.
Geen van allen eten ze alleen maar sla of zijn ze bang om weg te waaien, en ze kunnen gewoon seks hebben zonder iets te breken. (HH)
