“Van begin tot einde briljant”, zo omschreef Jan Wolkers zelf deze verfilming van zijn gelijknamige roman en de verhalen Serpentina’s Petticoat en Dominee met de Strooien Hoed.
Terug naar Oegstgeest
In de familiekroniek keert Jan (Cas Enklaar) terug naar zijn geboortedorp Oegstgeest, waar zijn streng gereformeerde en autoritaire vader op sterven ligt.
Aan diens sterfbed herbeleeft hij zijn jeugd in de vorm van losse herinneringen, droombeelden en fantasieën, die de emotionele schade van een beklemmende opvoeding blootleggen.
Zoals vaker in films geregisseerd door Theo van Gogh zijn er enkele confronterende scènes, waaronder expliciet dierenleed – zelden is zijn stijl braaf te noemen.
De film is inmiddels bijna veertig jaar oud en oogt wat gedateerd, maar blijft een aangrijpende verfilming van een beladen jeugd.
Theo van Gogh
Hoewel Terug naar Oegstgeest pas de derde lange speelfilm van Theo van Gogh was, had hij al wel een reputatie opgebouwd als een lastige man om mee te werken.
Tijdens de opnamen van de film waren er ook heel wat conflicten, met onder anderen producenten Chris Brouwer en Haig Balian, die door Van Gogh ‘Glibber & Gladder’ werden genoemd.
Alle negatieve publiciteit kwam de film niet ten goede, waardoor de film geen succes werd in de bioscopen.
