You'll never walk alone

Lee Towers over Beste Zangers

1 september 2018 11:30 | muziek | Door Irma Tomas

© AVROTROS
In Beste zangers zong Lee Towers nu eens niet voor een afgeladen stadion, maar voor een klein groepje collega’s op Ibiza. En zij zongen voor hem. ‘Kippenvelmomenten? Ach joh, alléén maar.’

Tekst: Bea Kastrop

Alain Clark, Trijntje Oosterhuis, Tino Martin, Maria Fiselier, Davina Michelle en Glen Faria waren de andere deelnemers aan Beste zangers 2018. Kende u ze allemaal?
“Nee, niet iedereen. Maria Fiselier is een klassieke zangeres, haar kende ik niet. Davina, die elke week nieuwe covers zingt op haar eigen YouTube-kanaal, kende ik ook niet echt. Rapper Glen Faria had ik een keer bij Ali B gezien, maar ik had hem nog nooit ontmoet.”

Wat is u opgevallen aan deze groep?
“Dat ze echt de hele, maar dan ook de hele dag met muziek bezig zijn. Zonder uitzondering. Alain Clark had een gitaar bij zich en ze zaten met elkaar ter plekke liedjes te componeren. Het begon al bij het ontbijt. Dan had de een iets bedacht en de ander ook en dan kwam dat allemaal bij elkaar. Het was zo mooi om te zien hoe die mensen gedreven en creatief bezig zijn en hoe ze die creativiteit delen.”

Vijf dagen van huis, vier opnamedagen voor acht afleveringen. Lijkt me zwaar.
“Het was erg vermoeiend. Maar het was vooral fantastisch en buitengewoon de moeite waard. Vier dagen lang twee opnames per dag. En je mocht natuurlijk niet weten wie wat zong voor wie. Dat hebben we ook niet geweten want we hebben ons keurig netjes aan de afspraak gehouden en niemand heeft gelekt. Dat betekende wel dat als iemand repeteerde, de anderen ‘s middags andere dingen deden. Dat werd dan ook weer gefilmd voor beelden in de uitzending. Over de liedjes mag ik niks zeggen, maar ik kan je vertellen: het was echt heel verrassend.”

Kippenvelmomenten voor u?
“Ach joh, alléén maar!”

U bent wel een emotioneel mens geloof ik.
“Kun je zeggen.”

Hoe heeft u zich met die gevoeligheid staande kunnen houden in de harde muziekwereld?
“Ik denk juist daardóór. Je merkt toch dat mensen heel veel respect voor je hebben. Misschien vinden ze het bijzonder. Misschien ook niet hoor. En ik heb ook wel gepionierd en mijn nek uitgestoken. Mijn kreet was: believe in your dreams. Ik geloofde erin en ik deed het gewoon.”

51 keer Ahoy, 46 albums, een Edison Oeuvre Award en nog zoveel meer. Zijn er nog dromen te verwezenlijken?
“Die dromen zijn al meer dan verwezenlijkt. Ik maak dingen mee waarvan je denkt: wie maakt dat nou mee? Ik heb inmiddels mijn eigen Lee Towers in Rotterdam, twee gebouwen met 860 woonunits waar ze mijn naam aan geven. Volgend voorjaar is de renovatie klaar en worden ze geopend. Onlangs heeft de Rotterdamse zanger en acteur Simon Stokvis, uit Toen was geluk heel gewoon een muzikale ode aan me gebracht met als titel Lee Towers op de melodie van My Way. Je wordt er allemaal een beetje stil van, toch?”

Geen grote dromen meer dus. Hoe hoopt u dat de komende tien jaar eruit gaat zien?
“Dat is een lastig ding. Ik ben aan mijn rug geopereerd en ik loop nog steeds lastig. Ik zit drie keer per week in de sportschool en daarmee hou ik de body ‘in shape’. Optreden is natuurlijk mijn ding. Dat is me heel dierbaar en dat hoop ik zolang mogelijk vol te kunnen houden. Ik zou heel verdrietig zijn als dat niet meer zou kunnen.”

Dus gewoon lekker doorgaan?
“Als de voice goed blijft dan kan ik het bij wijze van spreken nog 100 jaar volhouden. Maar zingen is natuurlijk niet het enige zaligmakende. Laura en ik hebben ook vier kinderen, elf kleinkinderen en twee achterkleinkinderen en daar beleven we natuurlijk veel plezier aan. Het gaat niet alleen om wat je doet als artiest, we zijn ook nog opa en oma. Laten we hopen dat we zo lang mogelijk gezond mogen blijven. We zijn 45 jaar getrouwd en Laura is mijn steun en toeverlaat op alle fronten. Dat hadden ze bij Beste zangers ook wel heel erg door.”

Konden jullie elkaar wel vijf dagen missen?
“Jawel. Maar ik zeg het schoorvoetend. Want ik heb haar echt wel gemist hoor.”

Beste zangers, zaterdag - NPO 1 • 20.25

Meer over