Maandagochtend, een uurtje of negen. Ik loop in mijn joggingbroek en uitgelubberd t-shirt richting keuken om de koffiezetter aan te zetten. Loom pak ik een beker van de kast en zet hem onder de spuitmond. De geur van verse koffie dringt langzaam mijn neus binnen.
De leukste kijktips
Bloemencorso Bollenstreek
The Expendables 2
Met de koffiemok in mijn hand drentel ik naar de woonkamer. Met een hand wrijf ik de restjes slaapzand uit mijn ogen en met de andere zoek ik onder de kussens naar de afstandsbediening. Tijd voor een rondje zappen, teletekst bijlezen en daarna lekker de krant doorwerken met wat MTV op de achtergrond.
Nu is negen uur aan de ene kant uitzonderlijk vroeg en laat tegelijk voor mijn ochtendrondje. Of ik ben echt vroeg mijn bed uit omdat ik ergens naartoe moet, of ik draai me dan nog lekker een keer om. Maar vandaag blijkbaar dus niet. Ik hoef voorlopig nog nergens heen en werd door het zonnetje op mijn slaapkamerraam uit mijn bed gezweet.
Op Nederland 1 wordt mijn lome halve slaapstand bruut verstoord.
Een vrouw van middelbare leeftijd staat hupsend op een soort van verhoging in volledig sportornaat de vier bejaarden achter haar op te peppen. "Nog 4, 3, 2 en ja, we gaan verder met dribbelen." De vier bejaarden achter haar gaan vermoeid over op een soort van stilstaand hardloopstandje. Onthutst zap ik verder.
Bij Net 5 aangekomen wordt het allemaal nog een standje erger. Geen bejaarden, geen vrolijke dame en geen pingelende vrolijke piano maar bonkende beats, een paar iets te strakke sportschool mutsen en een iets te opgeblazen hyperactieve jonge man. Het enige wat in mijn hoofd opkomt is een hardnekkig "Waarom?!"
Sport is goed, maar sporten in groepsverband is vreselijk vermoeiend. Ik doe echt vreselijk mijn best om het vooral heel erg te ontwijken. Op deze manier lukt dat alleen niet zo heel erg goed.
