Hans van den Boom (52) presenteert in een avondvullende liveshow het Edison Klassiek Gala, waar de Edisons voor klassieke muziek, de oudste en belangrijkste muziekprijzen van Nederland, worden uitgereikt.
Hoe gaat de avond eruit zien?
"In de Ridderzaal in Den Haag reiken we de prijzen uit voor de beste klassieke muziekopnames en tussen de uitreikingen door zijn er veel optredens van verschillende artiesten. We willen het Gala ook toegankelijk maken voor kijkers die niet veel naar klassieke muziek luisteren, dus we laten de artiesten niet te lang spelen. Geen droevig pianostuk van een half uur, maar veel korte, vrolijke optredens."
Wie komen er allemaal optreden?
"Dat is op dit moment (drie weken voor het gala, red.) nog niet helemaal duidelijk. Wij zeggen: als je de Edison wint, dan willen we dat je aanwezig bent, zodat je ook kunt optreden. Maar als iemand een belangrijk optreden op die avond heeft, wordt dat natuurlijk lastig. Niettemin komen er genoeg aansprekende namen hoor – we hopen op de Chinese pianist Lang Lang en de violiste Janine Jansen - en de hoofdgast is Kiri te Kanawa, die de oeuvreprijs in ontvangst neemt."
Wie is zij en wat maakt haar zo bijzonder?
"Ze komt uit Nieuw-Zeeland, is half Maori en een fantastische operazangeres. Ze heeft veel in Engeland opgetreden, is daar ook geridderd, en is een van de allermooiste sopranen. Ze is net over de zestig en neemt dit jaar op haar hoogtepunt afscheid."
U presenteert al tientallen jaren op de radio, en nu dus ook op televisie.
"Ik ben een echte radioman. Dit is de tweede keer dat ik het Edison Gala presenteer en ik merk dat televisie veel meer impact heeft. Nu word ik ineens aangesproken op straat en dat heb je met radio bijna nooit. Of ik zenuwachtiger ben? Een beetje wel, ik weet alles van de artiesten, daar maak ik me niet druk om, maar het moet er ook wel een beetje goed uitzien, dus nu trek ik maar een mooi pak aan en ga even naar de kapper, haha."
Waar komt uw liefde voor klassieke muziek vandaan?
"Ik kom niet uit een gezin waar het een rol speelde, maar ik kwam er in de brugklas mee in aanraking en werd erdoor gegrepen. Het was iets heel anders dan de gangbare popmuziek, veel spannender en interessanter, en sindsien heb ik wel maniakale trekjes ontwikkeld."
Luistert u nog wel eens naar andere muziek?
"Laat ik het anders formuleren: er is muziek die ik kies, die ik gedoog en die ik haat. Ik kies zelf altijd voor klassieke muziek, maar ben ik bijvoorbeeld op een verjaardag en staat er popmuziek op, dan gedoog ik het. Waar ik echt een hekel aan heb is die technohouse, wat een pokkeherrie, dat gebonk is echt verschrikkelijk."
Wat vindt u van de vooroordelen over klassieke muziek?
"Die zijn vrij hardnekkig. Ik probeer aan zoveel mogelijk mensen duidelijk te maken dat het mooi en toegankelijk is. En dat je absoluut geen net pak of een doctorandus-titel hoeft te hebben om het te beluisteren. Het is ook om lol mee te hebben, je moet er niet alleen maar serieus bij zitten te staren."
Heeft u nog tips waar een ongeoefend luisteraar mee kan beginnen?
"Die moeten ’s ochtends maar eens naar het programma De Klassieken van mijn collega Maartje van Weegen op radio 4 luisteren. Radio is sowieso uitermate geschikt om mee te beginnen, we nemen de luisteraar bij de hand, maar zijn niet belerend. Ik zeg altijd: 'Klassieke muziek is net een sprookjesbos. Als niemand je wijst waar de paden zijn, verdwaal je. En weet je eenmaal een beetje de weg, dan kan je ook een keer een donkere afslag nemen'."
