Tekst: Tijgerbloed
Jouw Flikken-avontuur begon met een piepkleine rol in Flikken Maastricht.
“Ja dat was mijn allereerste rolletje op tv. Ik zat nog op de toneelacademie in Maastricht. Oh, als ik terugdenk aan hoe onwennig ik toen was... Die eerste dag op de set wist ik niet eens dat ik ergens anders heen moest dan de figuranten. Ik speelde een sportinstructrice en moest telkens van a naar b lopen, elke keer droeg ik mijn sporttas braaf terug naar de beginpositie. Toen kwam de setdresser naar me toe en die riep verontschuldigend dat ze was vergeten om mijn tas te verplaatsen. Ik was zo verbaasd, zoiets doe je toch zelf?”
En nu heb je al drie jaar een hoofdrol in Flikken Rotterdam.
“Toen ik hieraan begon had ik al iets meer ervaring, en ik was inmiddels afgestudeerd. Maar op de set was ik wel de nieuweling omdat ik er pas in het derde seizoen bij kwam. De rest was al zo goed op elkaar ingespeeld, je hebt toch het gevoel dat je je moet bewijzen.”
Hoe kwam je daar doorheen?
“Cees Geel, die mijn recherchepartner speelt, heeft me erg gesteund. Ik herinner me een van de eerste draaidagen, na afloop had ik een gesprek met de regisseur over wat er goed en minder goed was gegaan. Dat greep me zo aan. Opeens besefte ik, er kijken wel 1,2 miljoen mensen naar deze serie. Het móet goed zijn. Vol adrenaline kwam ik de lobby van het hotel in, waar we slapen tijdens de opnames. Cees zat daar en stelde me zo fijn gerust. Hij was in die tijd een soort vaderfiguur voor me.”
Wandel je inmiddels vol zelfvertrouwen de set op?
“Dat onwennige is er gelukkig af. Ik sta er nu echt en durf te zeggen hoe ik denk over een scène. De opnames gaan nog steeds razendsnel maar als ik een take opnieuw wil doen omdat het niet goed genoeg ging, dan zeg ik het nu wel.”
Naast je acteerwerk geef je sportles, ben je zo sportief?
“Vroeger was ik helemaal niet sportief. Pas veel later ontdekte ik kickboksen. Heerlijk om te doen maar wel erg gericht op mannen met grote armspieren. Daarom besloot ik zelf vrouwgerichte trainingen te gaan geven: Beach booty op het strand van Scheveningen. Het is fijn om erbij te doen. Ik help mensen om hun doelen te bereiken en zich lekkerder in hun lijf te gaan voelen. Voor Flikken is het trouwens ook handig. Ik moet op de set zo vaak op hakken rennen, zonder conditie wordt een dag vol actie wel erg zwaar.”
Over training gesproken, voor je rol kreeg je politietraining. Hoe was dat?
“Dat vond ik zo heftig. De man die mij trainde was een testosteronbom, een vijftiger met het uiterlijk van een dertiger met enorme armen. Hij speelde een agressieve arrestant en ik moest hem in de boeien slaan. Het was zo echt, het huilen stond me nader dan het lachen. Afgelopen seizoen liep ik ook een dag mee met een politieagent. We gingen naar een plaats delict, postten bij een verdachte voor de deur en deden zelfs een kleine achtervolging. Dat was kicken. Opeens besef je, dit gaat gewoon écht zo. Superleerzaam.”
Wat brengt het nieuwe seizoen voor Noucha?
“Dit seizoen is voor mij het allerleukste tot nu toe omdat Noucha voor het eerst ook een persoonlijk lijntje heeft. Het draait niet langer alleen om de zaak die ze moet oplossen, maar ook om haar thuissituatie en haar beschadigde jeugd. Haar harde buitenkant is eigenlijk een masker om haar werk vol te kunnen houden. Haar innerlijke worsteling wordt zichtbaar voor de kijker. ”
Wat zou je ook nog graag willen spelen?
“Ik word vaak gevraagd voor de wat stoerdere dingen, zoals Flikken. Dat komt op me af, misschien omdat ik iets nuchters en stoers uitstraal. Ik vind actie geweldig, maar ik zou ook best een keer iets heel anders doen, een romantische komedie bijvoorbeeld.”
