Floris Kortie is het nieuwste jurylid in Aria. Hij hoopt zijn liefde voor opera over te brengen op kijkers. ‘Hoe meer je van opera weet, hoe meer je wil. Het werkt verslavend.’
De leukste kijktips
Independence Day
Ferris Bueller's Day Off
Een grote bos blonde krullen, een berg enthousiasme en een gulle lach. En dan heeft hij ook nog een grote passie voor klassieke muziek. Floris Kortie (36) lijkt de ideale schoonzoon, maar is hij dat ook? In het restaurant Tolhuistuin, vlakbij het pontje van Amsterdam-Noord naar Amsterdam CS, vertelt het kersverse jurylid van Aria dat hij inmiddels wel een groot deel van zijn wilde haren kwijt is. “Helemaal nu we een zoontje hebben gekregen. Ik hield van lange nachten uitgaan. Mijn nachten waren het afgelopen jaar ook lang, maar dan omdat de baby wakker was.”
Je bent dit najaar voor het eerst te zien als jurylid in ‘Aria’. Was je direct enthousiast?
“Ik ben onder de indruk van hoe het programma eruitziet. Vaak is een televisieregistratie van opera of theater heel eendimensionaal. Aria is erg mooi geregisseerd, waardoor je als kijker in het optreden wordt gezogen. Ik heb wel even getwijfeld, want als jurylid is het ook mijn taak om kritische noten te kraken. Ik ben een pleaser, dus ik moest even nadenken of dit mij past. Gelukkig is de toon van het programma heel opbouwend, er wordt niemand neergesabeld. Daarbij, er zitten twee autoriteiten naast mij: Rosemary Joshua en Tania Kross, zij kijken vooral naar de technische kant van het vak. Mijn taak is om vooral op de beleving en de overtuiging te letten. Word ik geraakt? Komt het binnen? Deze rol past mij wel.”
Lees ook: Omroep MAX onthult kandidaten van nieuw seizoen Aria
Ben je een echte operaliefhebber?
“Absoluut, en in toenemende mate. Ik heb altijd van muziek en theater gehouden. Ik houd van grote decors, ook de techniek erachter vind ik machtig mooi. Mijn liefde voor opera is alleen maar gegroeid. Gelukkig vindt mijn vrouw het ook te gek. Het is voor ons echt een hoogtepunt, we genieten intens van die avonden. Hoe meer je ervan weet, hoe meer je wil. Het werkt echt verslavend. Het is de combinatie van muziek, met een groot koor, een rij solisten, kostuums, choreografie en regie. Zo’n mooie totaalervaring.”
Hoop je jouw liefde voor opera door te geven via ‘Aria’?
“Zeker. Ik ben zelf iemand die nogal kan piekeren, ik zit soms te veel in mijn hoofd. Als ik bij de opera ben, vergeet ik alles om me heen. In veel opera’s worden de kleinste emoties enorm uitvergroot. Het klinkt misschien klef, maar ik moet heel vaak huilen. Dat heb ik op weinig andere plekken, dat ik zo geraakt word. Ik kom er echt gelouterd uit, ben zelf door al die emoties gegaan na een voorstelling. Deze beleving hoop ik zeker op anderen over te brengen. Aria is heel toegankelijk, ik weet zeker dat er mensen naar gaan kijken die na een paar afleveringen wel een keer naar de opera willen, om te kijken of ze het leuk vinden.”
Is de liefde voor klassieke muziek jou met de paplepel ingegoten? Kom je uit een muzikaal nest?
“Mijn vader was economiedocent, maar is zich later gaan toeleggen op muziek. Eerst leidde hij grote popkoren daarna is hij stemdocent geworden. Ik heb zeker een rijke muzikale opvoeding genoten, bij ons thuis was er altijd muziek. Ik speelde zelf piano en accordeon en ook mijn muziekdocenten hebben me al op jonge leeftijd allerlei klassieke muziekstukken laten horen en leren spelen. Tijdens mijn studietijd kwam ik in de jongerenvereniging van het Concertgebouw terecht en daar kwam ik erachter dat dit een wereld is waar ik me graag in wil begeven. Klassieke musici zijn stuk voor stuk bijzondere mensen, omdat ze vaak op een goede manier een klap van de molen hebben gekregen. Je moet echt toegewijd zijn, om op zo’n hoog niveau te kunnen spelen. Sterke karakters, ik heb daar alleen maar bewondering voor. Wat een toewijding, wat een motivatie!”
Er kleeft toch best iets elitairs aan klassieke muziek en opera. Heb je zelf nooit een drempel gevoeld?
“In mijn studietijd kon je voor een prikkie naar de opera, dus kwam ik lekker in mijn kloffie bij de Nationale Opera aan. Het ging me niet om de poeha, maar echt om de muziek en het theater. Ik was ook best rebels in die tijd en had een autoriteitsprobleem. Dus ik dacht dan: ‘je kunt lekker mijn rug op, ik kom naar deze muziek luisteren.’ Inmiddels heb ik veel meer kennis en is het natuurlijk ook heel leuk om die te delen, zodat deze muziek ook voor andere mensen toegankelijker wordt.”
Breng je je zoontje ook al klassieke muziek bij?
“Koos is vijftien maanden, maar wordt al wild enthousiast van het ‘Jagerskoor’ uit Der Freischütz van Von Weber. Dat klinkt pretentieus, maar het is een jolig koor. Mijn zoontje reageert daar heel sterk op, dan zit hij te hupsen in zijn stoel. Ik heb ook een klein pianootje thuis staan en vaak speel ik dan de populairste kinderliedjes voor hem. Klein huiselijk geluk is dat.”
Je bent jaren te zien geweest naast Paul Witteman in ‘Podium Witteman’. Nu presenteer je samen met Dieuwertje Blok ‘Podium klassiek’. Hebben jullie een goede klik?
“We werken pas net samen, maar we zijn al wel een avond samen de kroeg in geweest, ook met huispianist Mike Boddé erbij. We hadden veel lol die avond, dus ik heb er alle vertrouwen in. Dieuwertje is in het echt net zo sympathiek als op televisie. Ik merk ook echt dat alle generaties een warm gevoel bij haar hebben, van kinderen tot ouderen. Ook mijn vrienden zeiden: ‘wauw, ga je presenteren met Dieuwertje Blok?’ Zij zijn ook helemaal verliefd op haar.”
Presenteren met Paul Witteman en Dieuwertje Blok, liefde voor klassieke muziek; je klinkt als een zondagskind. Heb je ook een rafelrandje?
“Heel grappig, mensen denken dat ik altijd vrolijk ben, dat komt denk ik omdat ik hoog in mijn energie zit. Maar thuis kan ik ook heel star en rigide zijn, dan moet alles op zijn plek liggen en opgeruimd zijn, anders trek ik het niet. Dat is echt een heel andere kant van me, die helemaal niet zo leuk is. Daarnaast heb ik dus echt wel rebelse jaren gehad, ik ben weleens gearresteerd na het uitgaan op het Leidseplein omdat ik me misdroeg. Dat zou me nu niet meer overkomen. Het wilde uitgaan ligt achter me. Al heb ik, nu mijn zoontje de babytijd voorbij is, wel weer af en toe een opleving. Ik wil mezelf ook niet helemaal begraven in het gezinsleven. Ik houd van een groots en meeslepend leven, al ga ik het kleine en kneuterige steeds meer waarderen.”
Aria is vanaf zondag 2 oktober 2022 wekelijks om 20:30 uur te zien op NPO1.
