Ook op het Televizier-Ring Gala van 2024 was hij van de partij.
Kompas
"Ze is er niet meer", schrijft ze. "Mijn kleine Nhaan. Mijn diva op pootjes, mijn schaduw, mijn kompas. Sinds kort loop ik met niet meer dan een denkbeeldig riempje in mijn hand. Geen getrippel naast me en geen wapperende oortjes in de wind."
Inrichting
In het huis van Janny herinnert alles haar nog aan haar viervoeter. "Mijn huis is nog steeds ingericht op een hond die er niet meer is. Haar mandjes met zachte vachtjes, de speeltjes en de voerbakjes staan er nog." De spullen weghalen, lukt haar nog niet. "Alsof ik dan moet erkennen dat ze echt weg is."
Overvallen door verdriet
Voor veel lezers met een hond, of die een hond verloren hebben, zal veel van haar tekst over de tv-hond herkenbaar zijn. Zo schrijft ze dat op de meest random momenten het verdriet haar overvalt. "Ik leg tijdens het koken nog steeds een stukje kaas of vlees apart. Ik laat een deur op een kier. Mijn hand zoekt automatisch naar een warm, harig lijfje dat niet meer naast me ligt. Of ik wil roepen: 'Kom je, Nhaan?' En dan… niets. Alleen het besef dat ze niet meer volgt."
Herinneringen
Janny vertelt dat het voelt alsof haar hond nog niet helemaal weg is. Ze zit diep in haar verankerd, schrijft ze. "In mijn routines, in mijn taal, in haar servies. Misschien is ze daardoor ook niet echt weg. Zolang ik haar blijf zoeken en blijf vinden in alles wat ik doe."
