Pieter Derks is een leuke en slimme jongen. De cabaretier van De Wereld Draait Door heeft goed nagedacht over zijn carrière, en zijn programma’s getuigen van diepgang en intelligentie.
De leukste kijktips
Second Act
Meiden die rijden
1. Slimme zetten
Op de basisschool in Beuningen, onder de rook van Nijmegen, begint Pieters victorie. Zijn imitatie van De hotdog van André van Duin vormt het hoogtepunt van de playbackshow in het gymlokaal. De cabaretier in de dop is wel zo slim niet meteen een brief aan Henny Huismans Mini-playbackshow te schrijven. Hij laat zijn talent rijpen en waagt zich pas op de middelbare school aan het serieuze werk: optreden met teksten van Herman Finkers en Youp van ’t Hek en met eigen nummers.
Op de Koningstheateracademie in Den Bosch leert hij de fijne kneepjes van het vak. In 2005 wint Pieter de publieksprijs op het Amsterdams Kleinkunst Festival. Hij gaat niet naast zijn schoenen lopen: voordat hij verdere stappen onderneemt, kijkt hij eerst de kunst af van Youp van ’t Hek. Hij volgt hem bij de try-outs voor een show en doet een ontdekking: "Cabaret is ook gewoon werk. Ik zat vaak te wachten op inspiratie, omdat ik dacht dat het creatieve proces iets magisch was. Maar je moet ook op maandagmorgen kunnen schrijven, schaven en nadenken.”
2. Hij weet 'precies' hoe het zit
In zijn eerste twee theaterprogramma’s, Dat Zal Je Nog Verbazen (2006) en Waan (2008), laat Pieter volgens een criticus blijken precies te weten hoe de wereld in elkaar zit. Hij moet daar hartelijk om lachen: "De grap is dat ik dat helemaal niet weet.” Feit is wel dat hij na de Koningstheateracademie een tijdlang geschiedenis studeert. "Ik vind het fijn om wat achtergrondinformatie te krijgen”, zegt hij. "Het leuke aan geschiedenis is dat je steeds dezelfde dingen ziet gebeuren, maar dan met andere middelen. Dat zijn leuke verhalen om tot nieuwe ideeën, gedachten en inzichten te komen.”
3. Cabaretier met klassieke scholing
Een andere reden om een studie geschiedenis te gaan volgen, is het verbreden van zijn algemene ontwikkeling. Dat betaalt zich uit in zijn derde solovoorstelling Het werd wel eens tijd (2010) . Als verhalenverteller en zanger van poëtische liedjes heeft hij al een
naam hoog te houden, nu krijgt hij ook complimenten voor de diepgang van zijn optreden.
‘Wat een verademing: verzorgd, actueel, venijnig, literair’, schrijft de Volkskrant, vergezeld van de constatering dat hij ‘als een Speedy Gonzalez fraaie volzinnen uit zijn mond laat rollen’. Pieter is ondanks zijn jongensachtige voorkomen geen broekie meer in de ogen van de beroepskijkers. Hij heeft iets te melden en doet dat met de bravoure van een klassiek cabaretier die al een ‘eeuwigheid’ aan de weg timmert.
4. Slimste mens van Nederland
Op televisie doet hij sinds 2012 van zich spreken in De Wereld Draait Door. Op vrijdagavond sluit hij de uitzendweek van de talkshow
af met een actuele, puntige conference, zoals volgens Matthijs van Nieuwkerk alleen hij dat kan. Pieter krijgt er landelijke bekendheid door en wordt er bovendien in een ander opzicht wijzer van: "Op tv moet ik meteen vlammen, de sfeer aftasten is er niet bij. Dat heeft me ook in het theater scherper en assertiever gemaakt.” Zijn intelligentie onderstreept hij in 2013 met het binnenhalen van de titel ‘De slimste mens van Nederland’ in de gelijknamige NCRV-kennisquiz.
5. Doordenkertjes
Over zijn meest recente programma Van Nature (2013) zijn genoeg superlatieven uitgestort om twee pagina’s Televizier mee te vullen. We beperken ons tot twee veelzeggende uitspraken over de voorstelling van hemzelf. 1: "Het gaat over wat nep is en wat echt. Daarom vind ik politiek zo interessant. Dat is een grote poppenkast vol mensen die het ene zeggen en het andere denken. Dat zet ik in de voorstelling af tegen de natuur. Daar is alles gewoon zoals het is. Er is niets neps aan.” 2: "Brutalen hebben de halve wereld. Ja, maar de andere halve wereld is van ons: zij die niet schreeuwen, maar nadenken.”
Aanstaande maandag om 20:25 uur komt Van Nature op televisie op Nederland 3.
