Wie is de Mol? 2014: de kandidaten over het spannendste spelprogramma van Nederland

2 januari 2014 09:30 | sterren | Door Televizier

Donderdag 2 januari start vanuit Hong Kong het nieuwe seizoen van Wie is de Mol? Opnieuw proberen tien gedreven kandidaten zoveel  mogelijk geld te verzamelen voor de pot en achter de identiteit te komen van de Mol.

Net als elk jaar hebben de kandidaten een flinke  dosis mensenkennis, stressbestendigheid, doorzettingsvermogen en stalen zenuwen nodig om zo lang mogelijk in het spel te blijven.

Afbeelding

Daphne Bunskoek (presentatrice)


Wat was je smoes voor het thuisfront?

‘Ik vertelde dat ik op reis was voor een boek over vrouwelijke ontdekkingsreizigers, waar ik nu mee bezig ben. Achteraf was dat niet zo’n slimme smoes, want iedereen wilde mijn verhalen horen en ervaringen met mij delen. Ik moest erg mijn best doen om niet door de mand te vallen.’

Wat was je tactiek?

‘Heel goed letten op wat er gebeurt. Ik ben een pietje precies, dus ik heb mijn Molboekje echt helemaal volgeschreven. Van de kleding die ­iedereen droeg tot de volgorde van instappen in de bus. Tegelijkertijd was dat ook een beetje
zinloos, want alles ging in zo’n rap tempo dat  je onmogelijk alles kon bijhouden.’

Wat vond je het moeilijkst?

‘Dat het spel 24 uur per dag doorgaat, ook als de camera’s niet draaien. Omdat ik zo bezig was met het onthouden en opschrijven van alle ­details, waren er weinig momenten om te ­ontspannen. Daar had ik me wel op verkeken.’

Hoe heb je Hongkong ervaren?

‘Ik was er al eens eerder geweest. Gelukkig maar, want ik ging zo in het spel op dat ik nu niets van die stad heb meegekregen. Als je aan WIDM meedoet, leef je echt in een eigen wereld.

 

Afbeelding

Tygo Gernandt (acteur)


Ging met je deelname een grote wens in ­vervulling?

‘Ja! Sinds de eerste uitzending, veertien jaar  geleden, is WIDM mijn favoriete programma. Ik was al een aantal keren gevraagd, maar toen kon ik niet vanwege opnames.’

Wat dacht je toen je hoorde dat je naar Hongkong ging?

‘Oh nee, gaan we naar de drukste stad ter wereld! Ik had er totaal geen zin in. Uiteindelijk vond ik het wel bijzonder om er een keer ­geweest te zijn. Het is een mooie, maar wel lege stad. Iedereen is ontzettend met zichzelf bezig. Zo veel mogelijk geld verdienen, daar draait het om in Hongkong.’

Wie waren jouw vertrouwenspersonen?

‘Mijn manager, mijn moeder en een vriend.’

Welke karaktereigenschap kwam het meest van pas?

‘Toch wel het acteren, al is dat geen karakter­eigenschap. Als acteur kun je mensen makkelijk op het verkeerde been zetten. Bovendien kwam ik sowieso al verdacht over. Om met die gedachte te spelen, was ook erg leuk.’

Wat vond je het moeilijkst?

‘In slaap komen, want ik was de hele tijd maar aan het malen. Ik wilde ook alles van iedereen onthouden. Wat ik ook moeilijk vond, is dat je met alle medespelers bevriend wilt raken, maar dat er vanuit iedereen een soort gereserveerdheid is. Daardoor krijg je een rare sfeer.’

 

Afbeelding

Susan Visser (actrice)


Wat was je tactiek?

‘Ik had iedereen als een dolle van tevoren gegoogeld, want je moet veel dingetjes weten voor de test. En verder prentte ik mezelf maar één ding in het hoofd: spreiden, spreiden, spreiden! Geen tunnelvisie krijgen! Of dat gelukt is, is een tweede – dat zul je wel zien.’

Wat was je smoes voor het thuisfront?

‘Ik mocht gelukkig mijn kinderen in het complot betrekken. Tegen de rest had ik gezegd dat ik in het buitenland aan een of ander vaag arthouse project met ­improvisatie-elementen zou werken. Niet ver bezijden de waarheid, haha! Ze accepteerden het eigenlijk gelijk, niemand gaat zitten op-­letten hoe lang je precies weg bent.’

Ben je eigenlijk een spelletjesmens?

‘Oh ja, ik ben gek op spelletjes!’

 

Afbeelding

Sofie van den Enk (presentatrice)

Ging met je deelname een grote wens in  vervulling?

‘Ja! Meedoen aan WIDM stond al een tijdje op mijn verlanglijstje. Ik ben nu zwanger van mijn tweede kindje. Toen mijn man en ik erover dachten om voor een tweede kindje te gaan, zei ik  tegen hem: “Laten we nog even wachten, want misschien word ik straks voor WIDM gevraagd.” Zo graag wilde ik het dus.’

Wat was je smoes?

‘Ik heb eerder een acteercursus in New York gevolgd en nu ging ik een vervolgcursus doen. Ik ben veel in New York geweest, heb er een tijdje gewoond, dus voor mensen in mijn omgeving was dat een geloofwaardig verhaal.’

Wat was je tactiek?

‘Je kunt van tevoren wel allerlei tactieken bedenken, maar bij WIDM weet je toch nooit wat je te wachten staat. Ik heb vooral geprobeerd slim te kijken naar de opdrachten, mijn medespelers én mezelf. Hoe kom ik over op de andere kandidaten? De ene keer kan het heel interessant  zijn om je best te doen, de andere keer juist niet.’

Welke karaktereigenschap kwam het meest van pas?

‘Mijn intelligentie.’

Hoe heb je Hongkong ervaren?

‘Ik ben redelijk veel in Azië geweest, onder meer in China, maar Hongkong is echt anders. Ik vond het een soort Aziatisch New York: heel mondain, toegankelijk en werelds.’

 

Afbeelding                                  

Freek Bartels (musicalster)

Wat was je smoes?

‘Dat ik lekker op vakantie ging naar Curaçao. Dat heb ik wel vaker gedaan en ze geloofden het  gelukkig meteen.’

Wat heb je gemist van thuis?

‘Eigenlijk niet zo heel veel! Eerlijk gezegd was ik er niet zoveel mee bezig. Ik werd meteen opgezogen in het hele spel. Hoewel, misschien het Nederlandse eten… de Chinese keuken vind ik namelijk niet zo geweldig.’

Wat vond je het moeilijkst?

‘Ik denk de spanning van de opdrachten. In een aflevering moesten we ons bijvoorbeeld met een woordenboekje redden op de Chinese markt; een behoorlijke uitdaging! Maar dat maakt het juist leuk.’

Welke karaktereigenschap kwam het meest van pas?

‘Ik probeerde mij zo goed mogelijk voor te bereiden op wat komen ging en bekeek alles van dag tot dag. Ik ben iemand die vrij veel op zichzelf is. Daardoor kan ik dingen van een afstandje bekijken. Soms hielp dat tijdens het spel, en soms ook niet.’

 

Afbeelding

Jan-Willem Roodbeen (radio-dj)

Wat dacht je toen je de deelnemerslijst zag?

‘Wat een interessante en intelligente mensen, volgens mij wordt dit een heel spannend ­seizoen. Ik was vooral benieuwd naar Tygo. ­Hij speelt vaak de bad guy en ik was benieuwd of en hoe hij dat zou gaan uitbuiten.’

Wat was je smoes voor het thuisfront?

Ik heb gezegd dat ik een paar weken vrij had  genomen om thuis te gaan klussen. Omdat mijn vrouw en ik net een kleintje hadden gekregen, was dat vrij geloofwaardig. Ook dat ik een tijdje mijn telefoon en mail niet beantwoordde, zorgde niet voor achterdocht. Dat doe ik wel vaker. Het verbaasde me eigenlijk hoe makkelijk het ging.’

Wat was je tactiek?

‘Ik ben een good guy; open, vrolijk en niet gemeen. Zo ben ik het spel ook ingegaan. Dat was een deel van mijn strategie.’

Hoe heb je Hongkong ervaren?

‘Als een waanzinnige, maar ook aparte stad. Het lijkt alsof de mensen daar met oogkleppen rondlopen; ze hebben totaal geen oog voor ­elkaar. Omdat je zo opgaat in het spel, heb je niet de gelegenheid om je onder te dompelen in de stad. Het was er wel erg warm en klef.’

Wat heb je het meest gemist van thuis?

‘Het spel slokt je dermate op, dat je nauwelijks tijd hebt om aan andere dingen te denken. Wel mochten we sporadisch contact hebben met het thuisfront.’

Wat vond je het moeilijkst?

‘Dat ik volledig de regie uit handen moest ­geven. Ik ben gewend om in controle te zijn van mijn eigen leven, om zelf te bepalen wat en wanneer ik eet, wat ik doe en met wie ik iets afspreek. Dat moest ik nu helemaal loslaten. Alles werd voor mij bepaald, 24 uur lang.’


Afbeelding

Aaf Brandt Corstius (columnist)

Wat was je smoes?

‘Ik heb gezegd dat ik  naar Indonesië ging om  schrijfles te geven aan studenten ­Nederlands die al op hoog niveau waren. Een hele uitgebreide ingewikkelde smoes, maar ­iedereen is erin getrapt. Het  moest iets met werk zijn, want ik heb twee kleine kinderen en dan ga je niet zomaar in je eentje op reis.’

En toen men vroeg hoe het was geweest?

‘Heel kort erover vertellen en dan gauw een  ander onderwerp aansnijden. Ik was een beetje bang dat mensen om foto’s zouden vragen. Daarom had ik gegoogled op afbeeldingen van Indonesische studenten. Die kon ik dan altijd nog in mijn telefoon zetten. Maar niemand vroeg ernaar! Heel raar.’

Welke karaktereigenschap kwam het meest van pas?

‘Ik blijk best wel bazig te zijn, dat had ik niet verwacht. Van tevoren dacht ik dat ik ondergesneeuwd zou worden door die tv-personality’s en acteurs. Ik ben de enige die een beroep heeft waarbij je niet constant in het middelpunt van de aandacht staat, maar ik wist me wel een houding te geven. Soms dacht ik: Aaf, nu moet je  er even niet doorheen schreeuwen. Maar dat is beter dan de hele tijd denken: oh, ik had ook wel wat willen zeggen. Iedereen was ook sociaal en lief en je begint allemaal vanuit dezelfde positie, want niemand kende elkaar. Dat maakte het ook heel gezellig.’

 

Afbeelding

Jennifer Hoffman (actrice)

Ging met je deelname een wens in vervulling?

‘Jazeker! Ik ben in het  verleden al een keer gevraagd, maar toen kende ik het programma nog niet. Toen ben ik een aantal seizoenen gaan kijken. In eerste instantie dacht ik: wel een leuk spel, na drie series wist ik: dit is het ultieme spel, hier moet ik een keer aan meedoen.’

Wat was je smoes voor het thuisfront?

‘Ik geloof dat ik wel drie verschillende smoezen had. Tegen de een zei ik dat ik voor een goed doel op reis was, tegen de ander dat ik heel druk was met opnames van Dokter Tinus en daardoor slecht bereikbaar. Het leverde nogal ingewikkelde situaties op, maar ik ben niet door de mand gevallen.’

Wat was je tactiek?

‘Die had ik niet. Ik ben mezelf gebleven en heb het spel over me heen laten komen.’

Welke karaktereigenschap kwam het meest van pas?

‘Dat ik me goed kan aanpassen in een groep. Ik ben een soort kameleon.’

Heb je nieuwe inzichten in jezelf gekregen?

‘Ik kan minder goed liegen dan ik dacht.’

Wat vond je het moeilijkst?

‘Dat je bent overgeleverd aan een groep en nauwelijks privacy hebt.’

 

Afbeelding

Owen Schumacher (cabaretier, programmamaker)


Wat was je smoes voor het thuisfront?

‘Ik heb gezegd dat er waarschijnlijk een nieuwe serie van het programma Nep! komt en dat ik voor research naar het buitenland moest. Dat klonk tamelijk aannemelijk. Ik ben wel vaker weggeweest voor mijn werk, dus er werd niet doorgevraagd.’

Ben je een spelletjesmens?

‘Ik geloof het wel. Als ik een spelletje speel, word ik wel fanatiek. Ik kende WIDM dankzij mijn dochters. De afgelopen drie, vier jaar heb ik het dankzij hen gezien en ik vond het hartstikke leuk.’

Wat was je tactiek?

‘Daar kan ik niet zo heel veel over zeggen. Nee, dan zou ik dingen prijsgeven die niet de bedoeling zijn…’

Wat vond je het moeilijkst?

‘Dat je heen en weer wordt geslingerd. Je wil het leuk hebben met elkaar, maar tegelijkertijd ben je een spel aan het spelen dat altijd doorgaat. Dat was soms best lastig.’

 

Afbeelding

Maurice Lede (presentator)


Wat was je smoes voor het thuisfront?

‘Ik was op surfvakantie in Marokko. Ik heb het jaar ervoor gesurft in Marokko, dus ik dacht: dan kan ik mooi die herinneringen gebruiken. En de mensen met wie ik vorig jaar ben geweest, heb ik voor de zekerheid een tijdje ontlopen. Mensen vroegen ook niet naar foto’s of zo en als je er zelf niet veel over zegt, beginnen ze er ook niet over.’

Heb je iets gemist van thuis toen je daar was?

‘Een verjaardag van een goede vriend van me. Maar ja, ik had echt vakantie ­nodig, dus hij ­begreep het wel. En pindakaas ­natuurlijk. Als ik langer weg ben dan drie dagen mis ik altijd ­pindakaas.’

Ben je fan van Chinees eten?

‘Ik hou er wel van. Ik hou vooral van foe yong hai als ik hier in Nederland Chinees haal, maar dat bestond helemaal niet in Hongkong. Ik heb ernaar gevraagd in een restaurant, maar ze hadden het niet. Ik heb wel veel rare dingen ­gezien: complete dieren op borden, van die vissen die je nooit ziet zwemmen maar die ze daar zo opeten. Brrr. Ik ben ook niet zo avontuurlijk wat betreft eten. Misschien als ze er pindakaas overheen hadden gedaan…’

Wat vond je het moeilijkst?

‘Ik kon moeilijker slapen, je hoofd maalt. Je bent er de hele tijd mee bezig. Dat is behoorlijk intensief. Ik ben blijkbaar een denker. Je hebt de realiteit en dit is het tegenovergestelde. Je hebt een dubbele laag, dat maakt het heel tof. Het is een mooi spel.’ •

Meer over