Wie ben ik? is terug bij RTL 4. Wendy van Dijk (47), die in de jaren 90 als assistent fungeerde, presenteert het oeroude spelprogramma.
En, zin in?
“Enorm! Ik vind het oprecht een ontzettend leuk programma om te doen. Het is voor mij natuurlijk een stukje nostalgie, want met Wie ben ik? is mijn tv-carrière ooit begonnen. Het grappige is dat ik toen altijd dacht: wat ben ik blij dat ik alleen maar hoef te assisteren en niet de rol van presentatrice of teamcaptain hoef aan te nemen. Ik was destijds nog danseres en moest er niet aan denken om zo’n spelshow te moeten dragen.”
Er kan blijkbaar veel veranderen in vijftien jaar…
Lacht: “Ja. Toen ik in 2013 hoorde dat Wie ben ik? zou terugkeren, heb ik meteen bij RTL aangegeven dat ík het heel graag wilde presenteren. Ik vond het ook wel logisch, want daarmee was de cirkel rond.”
Wat maakt het zo leuk?
“Behalve dat je alleen maar lol hebt met elkaar, is mijn rol vrij makkelijk en ontspannend. Als spelleider annex gastvrouw is het mijn taak om alles in goede banen te leiden en ondertussen kan ik genieten van wat er zich afspeelt. Heel andere koek dan een liveshow presenteren, waar een flinke bak spanning op staat.”
Houd je zelf eigenlijk van spelletjes?
“Niet echt, maar Wie ben ik? is een van de weinige spelletjes die ik wel heel leuk vind. Ik heb het ook vaak met mijn kinderen gespeeld. Het is simpel, je kunt het overal doen en je hebt de grootste lol met elkaar.”
Zijn er ten opzichte van de vorige editie nog wat elementen veranderd?
“Vorig seizoen bestond elk team uit twee captains: Paul de Leeuw & Jandino Asporaat en Gordon & Richard Groenendijk. Nu doen we het weer met één captain – Jandino en Najib Amhali – en twee gasten per team. Jandino en Najib kennen elkaar goed, dus ik denk dat het met hen hartstikke leuk gaat worden. En er is een Wie ben ik?-app, zodat je thuis kunt
meedoen.”
Je bent ook bezig met de opnames van je nieuwe programma This time next year. Wat
kun je daarover vertellen?
“Het draait om mensen die in een jaar tijd een persoonlijk doel proberen te realiseren. Ik spreek de mensen vooraf in de studio en dan een jaar later. Tussendoor filmen ze zichzelf en krijgen ze soms bezoek van een cameraploeg. Daar ben ik niet bij. Dus als ik de mensen weer in de studio ontvang, is het ook voor mij een verrassing of ze hun doelen hebben gehaald. Het zit vol emoties:
van ontroering en spanning tot teleurstelling en humor.”
