Rachel heeft haar partner gedood, maar hoe kwam ze tot die ultieme daad? Filemon Wesselink maakt een portret van haar, om te laten zien dat elke moord en elk geval van doodslag zijn eigen verhaal heeft. Hij voert daarvoor niet alleen een indringend gesprek met Rachel zelf, maar ook met de mensen om haar heen, zoals familieleden, vrienden en oud-collega’s. Ook komen professionals aan het woord die bij haar betrokken zijn, onder wie haar begeleiders.
Filemon Wesselink
Rachel is de eerste geportretteerde in de vierdelige reeks Ik heb iemand gedood. Wesselink wil met het programma laten zien hoe het leven van zijn gesprekspartners eruitzag voordat ze hun misdaad begingen, wat hen tot deze oplossing dreef en of ze een tweede kans hebben gekregen in de maatschappij. "En of er niet nog iets aan te doen was", zo legt hij uit in een verklaring. "In dit programma krijg ik antwoord op die vragen en ben ik erachter gekomen dat moordenaars niet per definitie gewetenloze monsters zijn."
