Ruim een jaar lang volgde documentairemaker Willemiek Kluijfhout de verzorgers, ontwerpers, directie én de dieren van Artis, met als centrale vraag: kun je anno 2018 wilde dieren nog wel opsluiten midden in de stad?
Kun je in de 21e eeuw wilde dieren nog wel opsluiten in de stad? Die vraagt vormt de rode lijn in de
2Doc: Het nieuwe Artis. Ruim een jaar lang volgde documentairemaker Willemiek Kluijfhout de verzorgers, ontwerpers, directie én de dieren van de Amsterdamse dierentuin. Wat haar vooral opviel: “Dat Artis zo zelfkritisch is, dat vond ik een eyeopener. Continue denken ze na over hun taken en verantwoordelijkheid, en welke rol ze hebben in het dierentuinvraagstuk. Ze werken aan grotere dierenverblijven, discussiëren wanneer ze wel of niet moeten ingrijpen en proberen het contact met dieren vorm te geven in de natuur. Daardoor ben ik anders naar Artis gaan kijken: als een plek waar mensen, planten, bomen en dieren zo goed mogelijk proberen samen te leven.”
Lastige klus
Ze volgde onder meer de langverwachte geboorte van een olifantenkalf, de bouw van een nieuw olifantenverblijf en een scherpe discussie over het al dan niet insemineren van een gaviaal. Kluijfhout: “Met al die bezoekers was het best een klus om de dieren rustig te kunnen filmen. De cameraman heeft daarom regelmatig buiten openingstijden gedraaid. Dan stond hij urenlang bij de dieren te posten, net zolang totdat hij ze mooi in beeld had. Ook liep ik tegen de grootte van Artis op. Er zijn zoveel onderdelen, waardoor het lastig was om keuzes te maken. Het liefst had ik een vijfdelige serie gemaakt.”
