Ruby en Bob willen niets liever dan een eigen horecazaak waarin hij chef is en zij gastvrouw. Wanneer ze de kans krijgen een restaurant in het Franse Riscle te huren, besluiten ze samen met hun kinderen te vertrekken.
De 39-jarige Ruby en de 36-jarige Bob willen niets liever dan een eigen horecazaak waarin hij chef is en zij gastvrouw. Wanneer ze in het Franse Riscle een klein restaurant kunnen huren, besluiten ze hun bestaan in het Noord-Hollandse Graft vaarwel te zeggen en het avontuur aan te gaan. Dit doen ze in deze herhaling van
Ik vertrek niet alleen; kinderen Tygo van tien en Kick van zes gaan natuurlijk mee. De opa’s en oma’s vinden het verschrikkelijk dat hun kleinkinderen 1300 kilometer verderop gaan wonen. Daarnaast vragen ze zich af of Tygo en Kick zich wel kunnen redden op een Franse school en wie hen naar bed brengt als hun ouders allebei aan het werk zijn. Intussen hebben Ruby en Bob andere zaken aan hun hoofd, want hun huis in Graft is nog niet verkocht.
Heimwee en huilbuien
Ik vertrek draait om avontuurlijk ingestelde Nederlanders die een horecabedrijf in het buitenland willen opstarten. Meestal niet gehinderd door enige kennis van zaken, lokale gebruiken of de gesproken taal knappen ze bouwvallen op in uitgestorven Portugese dorpjes, grimmige Slowaakse berggebieden of vergeten regio’s in Frankrijk, met als doel er een prachtige bed and breakfast of drukbezochte sterrencamping van te maken. De programmamakers leggen het klusleed, de heimwee en de huilbuien genadeloos vast. Verrassend vaak loopt het uiteindelijk toch goed af met de avontuurlijk ingestelde landgenoten.
