Student zijn heeft één groot voordeel. Naast de talloze kortingen, lange nachten in de kroeg en het feit dat je toch nog ergens wat leert, heb je namelijk overdag regelmatig geen reet te doen - behalve een beetje bankhangen en zappen. En geloof me: er is niets zo relaxed als met een grote pot thee naast je tekenfilms kijken.
Ergens ben ik blijven hangen in mijn kindertijd. Cartoons zijn nog steeds mijn favoriet. En dan dus niet de klassiekers zoals Tom & Jerry, Popye of Daffy Duck. Die zijn saai, de grappen uitgemolken en vooral vreselijk traag. En zo ongelooflijk niet meer van deze tijd.
Tienjarige jochies
Nee, doe mij maar Fairly odd parents, over een tienjarig jochie met feeënpeetouders (dat wil ik óók!) of Arnold, een tienjarig jochie dat wél in New York woont (dat wil ik ook, maar met feeënpeetouders was dat natuurlijk allang geregeld). En wat te denken van Phineas & Pherb, over twee tienjarige jongetjes die de meest idiote bouwwerken bouwen (zoals een raket naar de maan - dat wil ik ook, maar waarom dat bouwen als je toch al met je feeënpeetouders in New York woont?) en mijn absolute favoriet Kim Possible.
Superpuber
Kim Possible gaat voor de verandering niet over een tienjarig jochie, maar over een pubermeisje dat in haar vrije tijd superheld is.
Ja, dat wil ik dus ook, naast mijn feeënpeetouders, huis in New York en het technisch inzicht om een raket te bouwen. Een beetje je huiswerk lekker laten voor wat het is en met coole kong-fu de meest idiote schurken achterna zitten, zoals Dr. Drecken. Hij wil altijd maar de wereld overnemen, maar is bang voor zijn eigen moeder.
Pets, bam, boem, blaf! Een perfecte flickflack, Dr. Drecken is verslagen en mijn haar zit als nooit tevoren.
Ik blijf geloof ik maar even doordromen...
LauraV
