De Gouden Televizier-Ring, dat is al bijna 50 jaar tv-geschiedenis. Een beknopt overzicht van veranderende tijden. Van Mies Bouwman tot Frans Bauer.
De Gouden Televizier-Ring is al ruim veertig jaar lang de belangrijkste televisie-prijs van Nederland. Tijd om even terug te blikken met een paar televisie-legendes die de Gouden Televizier-Ring gewonnen hebben.
De jaren '60: "het land was in rep en roer"
In het begin van de jaren '60 hadden we in Nederland nog maar één televisiekanaal, in zwart-wit. De eerste Gouden Televizier-Ringen gingen naar luchtige programma's als de meezingshow Ja Zuster, Nee Zuster (1967), maar ook naar het satirische programma Zo Is het Toevallig Ook Nog 'ns een Keer (1966). Publiekslieveling Mies Bouwman deed een paar keer mee aan dit programma.
Dat liep op een enorme rel uit voor de publiekslievelinge: "De gekte brak uit nadat we met het Onze Vader het televisiekijken op de hak namen. Het land was in rep en roer." Daarom besloot Mies zich terug te trekken. "Als je kinderen worden bedreigd, houdt het op natuurlijk." Toch behoort die Ring haar ook een beetje toe. "Misschien een klein pinkringetje", knipoogt Mies.
De jaren '70: houtje-touwtje
Tv-shows zijn nu megaproducties, maar in de jaren '70 was het houtje-touwtje gehalte nog heel hoog. Mies Bouwman over haar show Een van de Acht: "Ik deed zelf alle voorbereidingen voor het programma. Voor duizend gulden kochten we zelf cadeautjes, op maandagochtend liepen we door een gesloten Bijenkorf."
"In het programma hield ik altijd in de gaten of mensen echt wat wonnen, want we hadden ook nog de doos met het vraagteken. Wonnen mensen alleen sinaasappelen en een ijsmuts, dan kwakte ik er ter plekke nog een weekendje Parijs tegenaan. Ik overschreed het budget wel eens en dan kreeg ik op m'n kop, maar het was wel héél leuk."
De jaren '80: "het zaterdagavondgevoel"
Het ging economisch allemaal wat minder en Nederland zocht massaal troost bij spelshows met huizenhoge decors, showtrappen, boa's en champagne. Iedereen keek de hele week uit naar zaterdagavond met Ron Brandsteder, Hennie Huisman, Willem Ruis en... Jos Brink: "Dat zaterdagavondgevoel ja, in de pyjama met natte haartjes vol verlangen op de bank."
Jos Brink was een sensatie in die tijd met het programma Wedden Dat..?. Jos Brink: "Met Wedden Dat...? was het het in 1986 meteen raak. Dat kon niet missen, je voelde het. Het was zo'n hit, er werd over nagepraat. Dat gevoel werd inderdaad bekroond met mijn tweede Gouden Televizier-Ring."
De jaren '90: opkomst van de commerciële zenders
De nineties stonden natuurlijk helemaal in het teken van de commerciële zenders en van onze eigen tv-tycoons Joop van den Ende en John de Mol. RTL4 scoorde met ideeën uit Amerika, zoals Prijzenslag en Rad van Fortuin, maar ook met een oer-Hollandse soapserie: Goede Tijden, Slechte Tijden.
Ook Dat Nog won in 1990 de 25ste Gouden Televizier-Ring, die voor het eerst op tv werd uitgereikt tijdens een anderhalf uur durende gala-uitzending op tv. John de Mol was er zo zeker van dat hij de Ring dat jaar zou winnen met zijn ziekenhuisserie Medisch Centrum West dat hij alvast een feest had georganiseerd. Gelukkig won hij hem in 1992 alsnog.
De jaren '00: meeleven met Frans
De realityshow bleek in de eerste helft van het decennium een grote hit. Dat was te verwachten na het succes van Big Brother in 1999. Klein en groot menselijk leed is wat scoort op de buis. Dat bleek in 2003 toen Hart in Aktie de Ring won, een jaar later keek Nederland vertederd naar Frans Bauer, die totaal hulpeloos voor een halflege koelkast staat en honger heeft. Het leverde hem ook een Ring op. In 2005 bleek de realitysoap over bekende zangers opnieuw populair toen de Ring naar Volendam ging voor Gewoon Jan Smit.
