Hè? Dat is het woord dat bij je opkomt tijdens het kijken naar de documentaire Tyson, over de opkomst, ondergang en wederopstanding van bokser Mike Tyson (42).
'Iron Mike', de keiharde, gestoorde vechter binnen en buiten de ring blijkt een welbespraakte (doch onverstaanbare), rustige en zeer gevoelige jongen te zijn die zich maar al te bewust is van zijn misstappen.
2003
Is dit de bokser die in 2003 als een wilde een stuk oor van tegenstander Evander Holyfield afbeet en uitspuugde? Je kunt het je bijna niet voorstellen.
Tyson vertelt…
Regisseur James Toback hield een uitgebreid interview met Tyson, waarin de ex-bokser zich blootgeeft. Dat de bokser en de regisseur elkaar goed kennen, is wel te merken. Tyson vertelt over zijn jeugd in de getto's van Brooklyn, zijn tijd als jeugdcrimineel en de daaropvolgende kennismaking met de edele bokssport.
Huilen
Tyson barst verschillende malen in huilen uit als hij herinneringen ophaalt aan zijn surrogaat vader Cus d'Amato, die hem onder zijn hoede nam en een vechtmachine van hem maakte. 'I refuse to loose' was de mantra die d'Amato hem meegaf en die Tyson zich goed inprentte.
De val
Tussendoor zien we beelden van Tyson, die op zijn twintigste de jongste wereldkampioen ooit wordt en partijen bokst alsof zijn leven ervan afhangt. De val komt sneller dan verwacht: de dood van d'Amato en de scheiding van Robin Givens verpulveren het zelfvertrouwen van Tyson.
Dieptepunten
En dan moet het ergste nog komen. Hij wordt – naar eigen zeggen onschuldig – veroordeeld voor verkrachting, de beruchte manager Don King plukt hem financieel kaal, hij raakt verslaafd aan drugs en gaat failliet. Een behoorlijke prestatie voor iemand die 300 miljoen bij elkaar bokste.
Maar Mike Tyson weet precies waarom en hoe het allemaal is misgegaan. En hij legt het ons haarfijn uit.
