De afgelopen weken stond het thema ‘pesten’ weer flink in de belangstelling in de media.
Aanleiding was de zelfmoord van de 20-jarige Tim Ribberink uit Tilligte, die zo’n beetje z’n hele leven werd gepest. Op de lagere en middelbare school, en later zelfs op z’n werk werd hem het leven zuur gemaakt. Het verhaal van Tim raakte me diep. Vooral omdat ik in mijn programma Gepest geregeld word geconfronteerd met soortgelijke verhalen. De mensen die ik spreek, hebben vaak al op jonge leeftijd serieuze pogingen gedaan om een eind aan hun leven te maken. En net als bij Tim wisten hun ouders meestal nauwelijks tot niets van de pesterijen af.
Symptomen
Dat kun je ze niet kwalijk nemen, want het is lastig om de symptomen van pesten te herkennen. Het ene kind trekt zich juist heel erg terug, terwijl het andere zichzelf gaat overschreeuwen. Bovendien zijn veel kinderen bang om uitgelachen te worden wanneer ze met hun ervaringen naar buiten komen.
Pestverleden
De mensen in mijn programma hebben vele jaren later nog veel last van hun pestverleden, maar ze kunnen het in ieder geval nog navertellen. Tim niet.
Wetgeving
Het mooie is dat het onderwerp nu weer onder de aandacht wordt gebracht. Er wordt nu eindelijk gesproken over wetgeving om pesten aan te pakken. Heel mooi, maar hoe verschrikkelijk dat er eerst een jongen moest sterven om die discussie aan te wakkeren.
